مقنعه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:دکتر-فرنوش-فریدبد.jpg|بندانگشتی|388x388پیکسل|دکتر فرنوش فریدبد جوان‌ترین دانشمند بین‌المللی ایران]]

سرپوش زنان عصر صفوی شامل لچک، شال، روسری، کلاه، تاج، چادر، چارقد، سربند، دستار و مقنعه بود.<ref>[https://www.sid.ir/paper/526438/fa تقوی باغان، «بررسی انواع پوشش سر مردان و زنان دوره صفوی»،  1358ش، ص135و 138.]</ref> زنان کلاه کوچکی به‌شکل برج بر سر می‌گذاشتند و هرکس به ‎‌اندازه بضاعت و شان خود، کلاه خود را به جواهرات، زینت می‌داد و بعضی از زیر کلاه، مقنعه‌ای ابریشمی به‌طرف پشت آویخته داشتند که زیبایی آنان را جلوه‌‎گر می‌کرد.<ref>تاورینه، سفرنامه، 1361ش، ص627.</ref> شاردن درباره پوشاک زنان در عصر شاه سلیمان صفوی چنین اذعان می‌دارد؛ زنان سر خود را کامل می‌پوشانند و از روی چارقد که تا شانه‌های‌شان است گلو و سینه خود را پنهان می‌کنند.<ref>شاردن، سفرنامة شوالیه شاردن، 1374ش، ص805.</ref> پس از دوره تیموری چادر و مقنعه به سر زنان می‌چسبید و همین امر باعث چین‌دار شدن مقنعه می‌شد. زنان دربار تاج کلاهی مزین به بته جقه و پر را به وسیلۀ نواری بر روی مقنعه و چادر می‌بستند.<ref>شهشهانی، تاریخچة پوشش سر در ایران، تهران، 1374‌ش، ص124.</ref>