مادران اینستاگرامی: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی مادران [[بلاگر]] به‌دلیل نداشتن امنیت، عزت‌ و [[اعتماد به نفس زنان|اعتمادبه‌نفس]] لازم، طرد از جامعه و احساس طردشدگی، تجربۀ طولانی‌مدت انزوا و با هدف فراموش کردن حوادث سخت زندگی، به فضای مجازی وابسته می‌شوند. عواملی مانند مشکلات روانی، مسائل خانوادگی، هویتی، فرهنگی، اجتماعی- اقتصادی، نقص در فرزندپروری، تلاش برای مطرح کردن فرزند در فضای مجازی و سرگرم شدن و لذت بردن از فضای مجازی در گرایش مادران به کسب‌وکار اینترنتی مؤثر است. دعوا و کتک‌کاری با همسر، طلاق، تشکیل زندگی مستقل و درآمد بالای صفحات تبلیغاتی در فضای مجازی موجب روی‌آوردن برخی زنان به کسب‌وکار مجازی شده است.<ref>[https://rph.khu.ac.ir/article-1-3625-fa.pdf قاسم‌زادۀ برکی و دیگران، «بررسی سوءاستفاده‌ از کودکان توسط مادران بلاگر و سلامت روانی فرزندان آنان در فضای مجازی»،  1399ش، ص35 و 37 و 45 و 46.]</ref> آنها برای پر کردن اوقات فراغت و کسب درآمد از هنرمندی و مهارت‌های خود، در اینستاگرام فعالیت می‌کنند و تلاش می‌کنند از دیگران عقب نمانند. برخی مادران، در ابتدا برای گذران وقت به سراغ شبکه‌های اجتماعی می‌روند و بعد از مدتی برای جبران کمبودهای شخصی، از این فضا برای دیده شدن استفاده می‌کنند و با دیدن مدل‌های متنوع فضای مجازی، به کسب‌وکارهای اینترنتی ترغیب می‌شوند. این مادران، برای مدتی به نمایش شیوه‌های آشپزی، طراحی دکور منزل و خانه‌داری برای جذب بیشتر دنبال‌کننده از فرزندان‌ خود برای کسب درآمد استفاده می‌کنند.<ref>[https://jamejamdaily.ir/newspaper/item/29831 اظهری، «مادران اینستاگرامی، کودکان کار مجازی»،  وب‌سایت روزنامۀ جام‌جم.]</ref>