فریده مهدیان (بحث | مشارکت‌ها) |
فریده مهدیان (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
هشتی؛ یکی از عناصر پیش‌ورودی است که عمدتاً برای حفظ حریم خصوصی<ref>حسینی‌جوادی و نیک‌فال‌آذر، «بازشناسی فرهنگ محرمیت و تاثیر آن بر کالبد معماری»، 1394ش، ص9-8.</ref> و با عملکردی چندمنظوره و کارآمد طراحی می‌شد.<ref>«هشتی و چهار نمونة برجستة آن در معماری ایران»، وب‌سایت هستی‌آفیس.</ref> در نقش فضای تقسیم بین اندرونی و بیرونی<ref>محمدی، «گرمابه‌ها، عناصر کالبدی و تزئینات»، 1399ش، ص12-11.[https://ensani.ir/fa/article/471008/%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%A8%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D8%B9%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D8%B2%D8%A6%DB%8C%D9%86%D8%A7%D8%AA]</ref> از ورود ناگهانی افراد به فضای خصوصی جلوگیری می‌کردند.<ref>جامع و طالب‌زاده، «بررسی مؤلفة هشتی در معماری ایرانی (بررسی حس تعلق مکان)»، 1395ش، ص2-3.</ref> هشتی فضایی برای مهمان‌نوازی و آمادگی ذهنی برای ورود به فضای اصلی است<ref>خلاق‌دوست، معروفی، «گونه‌شناسی الگوی هشتی در معماری مسکن درون‌گرای ایران (اصفهان، یزد، کاشان)»، 1399ش، ص48.</ref> که احساس امنیت و آرامش را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند.<ref>«عناصر به کار رفته در خانه‌های سنتی یزد: هشتی»، وب‌سایت کتابخانه و موزة وزیری یزد.</ref> همچنین به‌عنوان محیطی محصور برای انتقال پیام‌های غیرکلامی، بدرقة مهمانان<ref>«هشتی‌خانه (هشتی در معماری خانه‌های قدیمی ایرانی)»، وب‌سایت هیربدنگاره.</ref> و هدایت رفتار و توجیه مخاطبان طراحی شده است.<ref>لاریجانی و صالحی، «بررسی شکل‌گیری و عملکرد عنصر هشتی در معماری ایرانی اسلامی»، 1394ش، ص7-6.</ref> | هشتی؛ یکی از عناصر پیش‌ورودی است که عمدتاً برای حفظ حریم خصوصی<ref>حسینی‌جوادی و نیک‌فال‌آذر، «بازشناسی فرهنگ محرمیت و تاثیر آن بر کالبد معماری»، 1394ش، ص9-8.</ref> و با عملکردی چندمنظوره و کارآمد طراحی می‌شد.<ref>«هشتی و چهار نمونة برجستة آن در معماری ایران»، وب‌سایت هستی‌آفیس.</ref> در نقش فضای تقسیم بین اندرونی و بیرونی<ref>محمدی، «گرمابه‌ها، عناصر کالبدی و تزئینات»، 1399ش، ص12-11.[https://ensani.ir/fa/article/471008/%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%A8%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D8%B9%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D8%B2%D8%A6%DB%8C%D9%86%D8%A7%D8%AA]</ref> از ورود ناگهانی افراد به فضای خصوصی جلوگیری می‌کردند.<ref>جامع و طالب‌زاده، «بررسی مؤلفة هشتی در معماری ایرانی (بررسی حس تعلق مکان)»، 1395ش، ص2-3.</ref> هشتی فضایی برای مهمان‌نوازی و آمادگی ذهنی برای ورود به فضای اصلی است<ref>خلاق‌دوست، معروفی، «گونه‌شناسی الگوی هشتی در معماری مسکن درون‌گرای ایران (اصفهان، یزد، کاشان)»، 1399ش، ص48.</ref> که احساس امنیت و آرامش را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند.<ref>«عناصر به کار رفته در خانه‌های سنتی یزد: هشتی»، وب‌سایت کتابخانه و موزة وزیری یزد.</ref> همچنین به‌عنوان محیطی محصور برای انتقال پیام‌های غیرکلامی، بدرقة مهمانان<ref>«هشتی‌خانه (هشتی در معماری خانه‌های قدیمی ایرانی)»، وب‌سایت هیربدنگاره.</ref> و هدایت رفتار و توجیه مخاطبان طراحی شده است.<ref>لاریجانی و صالحی، «بررسی شکل‌گیری و عملکرد عنصر هشتی در معماری ایرانی اسلامی»، 1394ش، ص7-6.</ref> | ||
دالان؛یکی از فضاهای پیش‌ورودی است که | |||
====حیاط‌ها==== | ====حیاط‌ها==== | ||
حیاط‌ها بخش اعظم برقراری محرمیت را در اتاق‌ها برای محفوظ ماندن از دید نامحرم و ایجاد مکث برای ورود را بر عهده داشتند. در فرهنگ ایرانی، فضاها حول یک حیاط مرکزی طراحی می‌شدند تا اهالی منزل از دید نامحرم حفظ شوند.<ref>[https://upjournal.ir/fa/paper.php?pid=105 هاشمی و صیادی، «رویکرد به محرمیت در معماری خانه‌های سنتی اسلامی ایرانی و ارایة تمهیداتی برای محرمیت و اصلاح معایب خانه‌های معاصر با شیوة نوین»، 1399ش، ص4 و1.] </ref> معمولاً خانه‌ها دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی بودند. بین این دو حیاط دالانی با پیچشی از حیاط بیرونی به حیاط اندرونی طراحی می‌شد.<ref>[https://www.magiran.com/paper/858187/%D8%B9%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D9%87%D9%88%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7 بمانیان و همکاران، «عناصر هویت‌ساز در معماری سنتی خانه‌های ایرانی: نمونة موردی خانة رسولیان یزد»، 1389ش، ص59.]</ref> بنابراین؛ حیاط‌ها در مرکزیت و ساختمان‌ها و اتاق‌های تفکیک شده در اطراف و دور تا دور قرار داشتند.<ref>[https://vista.ir/w/a/21/12b0z حسین‌یزدی، «محرمیت و خلوت در معماری ایرانی»، وب‌سایت مجلة ویستا.]</ref> | حیاط‌ها بخش اعظم برقراری محرمیت را در اتاق‌ها برای محفوظ ماندن از دید نامحرم و ایجاد مکث برای ورود را بر عهده داشتند. در فرهنگ ایرانی، فضاها حول یک حیاط مرکزی طراحی می‌شدند تا اهالی منزل از دید نامحرم حفظ شوند.<ref>[https://upjournal.ir/fa/paper.php?pid=105 هاشمی و صیادی، «رویکرد به محرمیت در معماری خانه‌های سنتی اسلامی ایرانی و ارایة تمهیداتی برای محرمیت و اصلاح معایب خانه‌های معاصر با شیوة نوین»، 1399ش، ص4 و1.] </ref> معمولاً خانه‌ها دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی بودند. بین این دو حیاط دالانی با پیچشی از حیاط بیرونی به حیاط اندرونی طراحی می‌شد.<ref>[https://www.magiran.com/paper/858187/%D8%B9%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D9%87%D9%88%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7 بمانیان و همکاران، «عناصر هویت‌ساز در معماری سنتی خانه‌های ایرانی: نمونة موردی خانة رسولیان یزد»، 1389ش، ص59.]</ref> بنابراین؛ حیاط‌ها در مرکزیت و ساختمان‌ها و اتاق‌های تفکیک شده در اطراف و دور تا دور قرار داشتند.<ref>[https://vista.ir/w/a/21/12b0z حسین‌یزدی، «محرمیت و خلوت در معماری ایرانی»، وب‌سایت مجلة ویستا.]</ref> | ||
