علیرضا محمددوست (بحث | مشارکت‌ها)
علیرضا محمددوست (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۷: خط ۱۷:
یکجانشینان کرد شمال خراسان بیشتر در منطقة لایین خراسان رضوی زندگی می‌کنند<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»،  1403ش، ص27.]</ref> و اجزای پوشاک آن‌ها عبارت است از:  
یکجانشینان کرد شمال خراسان بیشتر در منطقة لایین خراسان رضوی زندگی می‌کنند<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»،  1403ش، ص27.]</ref> و اجزای پوشاک آن‌ها عبارت است از:  


پیراهن: پیراهن زنان یکجانشین، به‌رنگ قرمز، ساده و ابریشمی است که پارچة آن توسط خود زنان این منطقه بافته می‌شود.<ref> امیدی، دیده و دل و دست.</ref><ref> پژوهشی در پوشاک و هنرهای سنتی خراسان، 1383ش، ص33.</ref> این پیراهن دو چاک در پهلو دارد. قسمت جلوی آن با نقوش لوزی و مثلث تزیین شده که در اصطلاح محلی به نوع طرح آن «پیکام» می‌گویند.<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1395ش، ص150.</ref> نقوش طراحی شده روی لباس، نمادی از زمین و در کنار هم بودن زنان و مردان است. همچنین این نقوش نماد یگانگی خدا است که با رنگ سفید که نشان‌دهندة نور کامل است، بافته شده‌اند.<ref>گریوانی و دیگران، «مطالعة تطبیقی پوشاک بانوان کوچ‌نشین و یکجانشین کرد شمال خراسان»،  1402ش، ص22 و 23.</ref>
پیراهن: پیراهن زنان یکجانشین، به‌رنگ قرمز، ساده و ابریشمی است که پارچة آن توسط خود زنان این منطقه بافته می‌شود.<ref> امیدی، دیده و دل و دست؛ پژوهشی در پوشاک و هنرهای سنتی خراسان، 1383ش، ص33.</ref> این پیراهن دو چاک در پهلو دارد. قسمت جلوی آن با نقوش لوزی و مثلث تزیین شده که در اصطلاح محلی به نوع طرح آن «پیکام» می‌گویند.<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1395ش، ص150.</ref> نقوش طراحی شده روی لباس، نمادی از زمین و در کنار هم بودن زنان و مردان است. همچنین این نقوش نماد یگانگی خدا است که با رنگ سفید که نشان‌دهندة نور کامل است، بافته شده‌اند.<ref>گریوانی و دیگران، «مطالعة تطبیقی پوشاک بانوان کوچ‌نشین و یکجانشین کرد شمال خراسان»،  1402ش، ص22 و 23.</ref>


شال: شال زنان یکجانشین از جنس ابریشم و به دو رنگ قرمز و مشکی دیده می‌شود. زنان، شال قرمز را سه‌گوش کرده و به پشت سر می‌بندند؛ به‌طوری که دنبالة آن آویزان باشد یا اینکه دنباله را در قسمت جلوی سر گره می‌زنند. در حاشیة این نوع شال، نقوش گیاهی ریزی طراحی شده که به شال «پیکام» مشهور است. شال دیگر زنان کاملاً مشکی است که چهار گوشة آن با یک گل کوچک تزیین شده است. اهالی این منطقه به این نوع شال، «شار مشکی» می‌گویند. زنان متاهل شار مشکی را دور دهان خود می‌بندند تا نشانة احترام و حیا نزد مردان و بزرگان باشد.<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1395ش، ص145 و 146.</ref> پوشیدن شار مشکی به زنان قدرت می‌دهد و آنان را به کسب معرفت دعوت می‌کند.<ref>مونسی‌سرخه و دیگران، نوع لباس و نمادهای رنگ در عرفان اسلامی، 1389ش، ص8.</ref>
شال: شال زنان یکجانشین از جنس ابریشم و به دو رنگ قرمز و مشکی دیده می‌شود. زنان، شال قرمز را سه‌گوش کرده و به پشت سر می‌بندند؛ به‌طوری که دنبالة آن آویزان باشد یا اینکه دنباله را در قسمت جلوی سر گره می‌زنند. در حاشیة این نوع شال، نقوش گیاهی ریزی طراحی شده که به شال «پیکام» مشهور است. شال دیگر زنان کاملاً مشکی است که چهار گوشة آن با یک گل کوچک تزیین شده است. اهالی این منطقه به این نوع شال، «شار مشکی» می‌گویند. زنان متاهل شار مشکی را دور دهان خود می‌بندند تا نشانة احترام و حیا نزد مردان و بزرگان باشد.<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1395ش، ص145 و 146.</ref> پوشیدن شار مشکی به زنان قدرت می‌دهد و آنان را به کسب معرفت دعوت می‌کند.<ref>مونسی‌سرخه و دیگران، نوع لباس و نمادهای رنگ در عرفان اسلامی، 1389ش، ص8.</ref>