حمید گلزار (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:لباس زنان کرد خراسان1.png|جایگزین=زنان کرد شمال خراسان|بندانگشتی|زنان کرد شمال خراسان در جشن ها]] | |||
'''<big>لباس زنان کرد شمال خراسان</big>'''؛ پوشش زنان کرد در منطقۀ شمال خراسان. | '''<big>لباس زنان کرد شمال خراسان</big>'''؛ پوشش زنان کرد در منطقۀ شمال خراسان. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==پوشش زنان کوچ‌نشین== | ==پوشش زنان کوچ‌نشین== | ||
[[پرونده:لباس زنان کرد خراسان.jpeg|جایگزین=زنان کوچ نشین کرد خراسان|بندانگشتی|پوشش زنان کوچ‌نشین کرد خراسان]] | |||
'''شارِل (شال)''': از سرپوش‌های اصلی زنان کوچ‌نشین به‌ویژه زنان عشایر قوچانی شارل یا کَه‌ون است. زمینۀ که‌ون بیشتر به‌رنگ سفید یا شیری است که روی آن مزین به نقوش گل و شکوفه یا طاووس است<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1394ش، ص44.</ref> که معروف‌ترین آن که‌ون طاووسی است. طریقۀ بستن که‌ون به این صورت است که ابتدا یکی از لبه‌های سرپوش را به‌داخل تا کرده، روی سر گذاشته و سپس دستمال ابریشمی را روی آن می‌بندند.<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»، 1403ش، ص23.]</ref> نقش طاووس در سرپوش کوچ‌نشینان این منطقه نماد خوش‌اقبالی و ابدیت طول عمر است.<ref>هال و ویووسکا، تاریخچه، طرح، بافت و شناسایی گلیم، 1377ش، ص65.</ref> | '''شارِل (شال)''': از سرپوش‌های اصلی زنان کوچ‌نشین به‌ویژه زنان عشایر قوچانی شارل یا کَه‌ون است. زمینۀ که‌ون بیشتر به‌رنگ سفید یا شیری است که روی آن مزین به نقوش گل و شکوفه یا طاووس است<ref>وطن‌دوست، پوشاک و زیورآلات عشایر کرمانج خراسان، 1394ش، ص44.</ref> که معروف‌ترین آن که‌ون طاووسی است. طریقۀ بستن که‌ون به این صورت است که ابتدا یکی از لبه‌های سرپوش را به‌داخل تا کرده، روی سر گذاشته و سپس دستمال ابریشمی را روی آن می‌بندند.<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»، 1403ش، ص23.]</ref> نقش طاووس در سرپوش کوچ‌نشینان این منطقه نماد خوش‌اقبالی و ابدیت طول عمر است.<ref>هال و ویووسکا، تاریخچه، طرح، بافت و شناسایی گلیم، 1377ش، ص65.</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
'''کَش''': نوعی ژاکت، اغلب بدون آستین، دارای یقۀ گرد و ساده که توسط خود زنان کرمانجی بافته می‌شود. جنس این ژاکت از پشم گوسفند است که در زمستان‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.<ref>هوشنگی، بررسی تحلیلی و تطبیقی اجتماعی لباس زنان کرد در کردستان و خراسان شمالی، 1393ش، ص66.</ref> | '''کَش''': نوعی ژاکت، اغلب بدون آستین، دارای یقۀ گرد و ساده که توسط خود زنان کرمانجی بافته می‌شود. جنس این ژاکت از پشم گوسفند است که در زمستان‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.<ref>هوشنگی، بررسی تحلیلی و تطبیقی اجتماعی لباس زنان کرد در کردستان و خراسان شمالی، 1393ش، ص66.</ref> | ||
'''چنگه''': نواری پهن به‌عرض تا | '''چنگه''': نواری پهن به‌عرض تا ۱۰ سانتی‌متر است که روی آن با سکه‌دوزی، نواردوزی و نقش‌دوزی تزیین شده است. زنان این نوار را روی استخوان فک در طرفین صورت قرار داده و در قسمت بالا به‌وسیلۀ قلاب‌هایی به روسری متصل می‌کنند. از قسمت گوش‌ها به‌سمت بالای نوار، پول‌دوزی شده است.<ref> امیدی، دیده و دل و دست. پژوهشی در پوشاک و هنرهای سنتی خراسان، 1383ش، ص28.</ref> | ||
'''روبند عروس''': پس از پوشیدن اجزای کامل لباس، رسم است که روی سر [[لباس عروس اقوام ایرانی|عروس]]<nowiki/>خانم‌ها روبند سرخ‌رنگی بیندازند. روبند از پارچۀ ابریشمی تهیه شده که تمام بدن عروس را می‌پوشاند و به‌وسیلۀ قطعه‌ای تزیینی روی سر بسته می‌شود.<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»، 1403ش، ص37.]</ref> | '''روبند عروس''': پس از پوشیدن اجزای کامل لباس، رسم است که روی سر [[لباس عروس اقوام ایرانی|عروس]]<nowiki/>خانم‌ها روبند سرخ‌رنگی بیندازند. روبند از پارچۀ ابریشمی تهیه شده که تمام بدن عروس را می‌پوشاند و به‌وسیلۀ قطعه‌ای تزیینی روی سر بسته می‌شود.<ref>[https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18194.html امیری‌فروتقه و دیگران، «بررسی سرپوش زنان کرد، ترک و ترکمن شمال خراسان در سدة اخیر»، 1403ش، ص37.]</ref> | ||
