بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
===لباس زنان فلسطینی===
===لباس زنان فلسطینی===


'''البشنیقة''': ین شال یا دستمالی است که به شکلی خاص با گل‌های رنگی تزئین می‌شود و با استفاده از آن برای پوشش سر و گردن ترکیب می‌شود. بالای بشنیقه معمولاً شال یا [[مقنعه|مقنعه‌]]ای به نام طرحة قرار می‌گیرد.  
'''البشنیقة''': ین شال یا دستمالی است که به شکلی خاص با گل‌های رنگی تزئین می‌شود و با استفاده از آن برای پوشش سر و گردن ترکیب می‌شود. بالای بشنیقه معمولاً شال یا مقنعه‌ای به نام طرحة قرار می‌گیرد.  


'''الازار''': لباس سنتی زنانه است که به جای عبا استفاده می‌شود و معمولاً از پارچه‌های کتان سفید یا پنبه‌ای خالص دوخته می‌شود. سپس این لباس جایگزین حبرة شد.  
'''الازار''': لباس سنتی زنانه است که به جای عبا استفاده می‌شود و معمولاً از پارچه‌های کتان سفید یا پنبه‌ای خالص دوخته می‌شود. سپس این لباس جایگزین حبرة شد.  
خط ۷۱: خط ۷۱:
زنان فلسطینی با استفاده از شیوه‌های گوناگون مقاومت، در برابر تلاش‌ها برای محو، سرقت و جعل هویت لباس سنتی فلسطینی ایستادگی کرده‌اند. آنان عشق به این لباس را در قلب نسل‌های آینده پروراندند و آن را به نمادی از مبارزه تبدیل کردند. مادران فلسطینی همان‌گونه که اصول زندگی را به دختران‌شان می‌آموختند، هنر دوخت این لباس‌ها را نیز به آنها منتقل می‌کردند. این لباس که از مادربزرگ‌ها به مادران و سپس به دختران به ارث رسیده، نه‌تنها به‌عنوان پوششی زیبا، بلکه به‌مثابه یادگاری از سرزمین و تاریخ فلسطین شناخته می‌شود.  
زنان فلسطینی با استفاده از شیوه‌های گوناگون مقاومت، در برابر تلاش‌ها برای محو، سرقت و جعل هویت لباس سنتی فلسطینی ایستادگی کرده‌اند. آنان عشق به این لباس را در قلب نسل‌های آینده پروراندند و آن را به نمادی از مبارزه تبدیل کردند. مادران فلسطینی همان‌گونه که اصول زندگی را به دختران‌شان می‌آموختند، هنر دوخت این لباس‌ها را نیز به آنها منتقل می‌کردند. این لباس که از مادربزرگ‌ها به مادران و سپس به دختران به ارث رسیده، نه‌تنها به‌عنوان پوششی زیبا، بلکه به‌مثابه یادگاری از سرزمین و تاریخ فلسطین شناخته می‌شود.  


در سال‌های اخیر، این سنت ارزشمند جلوه بیشتری یافته است. به‌ویژه عروس‌ها در مراسم‌های شادی خود بار دیگر به پوشیدن این لباس‌های نمادین روی آورده‌اند و دختران با افتخار قدیمی‌ترین لباس‌ها را برای خودآرایی در جمع زنانه به تن می‌کنند. این لباس‌ها میراثی هزاران‌ساله هستند که هویت و فرهنگ فلسطینی را زنده نگه می‌دارند.  
در سال‌های اخیر، این سنت ارزشمند جلوه بیشتری یافته است. به‌ویژه عروس‌ها در مراسم‌های شادی خود بار دیگر به پوشیدن این [[لباس عروس اقوام ایرانی|لباس عروس]] نمادین روی آورده‌اند و دختران با افتخار قدیمی‌ترین لباس‌ها را برای خودآرایی در جمع زنانه به تن می‌کنند. این لباس‌ها میراثی هزاران‌ساله هستند که هویت و فرهنگ فلسطینی را زنده نگه می‌دارند. و دختران با افتخار قدیمی‌ترین لباس‌ها را برای خودآرایی در جمع زنانه به تن می‌کنند. این لباس‌ها میراثی هزاران‌ساله هستند که هویت و فرهنگ فلسطینی را زنده نگه می‌دارند.  


در کنار این تلاش‌ها، بسیاری از مؤسسات و انجمن‌ها با برگزاری دوره‌های فرهنگی و آموزشی، نمایشگاه‌هایی برای نمایش لباس‌های فلسطینی و توضیح داستان‌های نمادین پشت هر بخیه، <ref>در هنر سوزن‌دوزی، «بخیه» به تکنیکی از دوخت اشاره دارد که با حرکت سوزن و نخ بر روی پارچه ایجاد می‌شود.</ref> سعی در گسترش آگاهی درباره اهمیت این لباس‌ها داشتند. علاوه بر آن، کتاب‌هایی در زمینه میراث فرهنگی منتشر شد که اسامی بخیه‌ها و تصاویری از لباس‌های بافته‌شده توسط مادربزرگ‌ها پیش از وقایع نکبت را شامل می‌شود. همچنین، اشتیاق بسیاری از زنان فلسطینی برای شرکت در مجامع بین‌المللی و ارائه لباس‌های فلسطینی و توضیح تمام معانی نمادین آنها، نقشی مؤثر در زنده نگه‌داشتن این میراث داشته است.  
در کنار این تلاش‌ها، بسیاری از مؤسسات و انجمن‌ها با برگزاری دوره‌های فرهنگی و آموزشی، نمایشگاه‌هایی برای نمایش لباس‌های فلسطینی و توضیح داستان‌های نمادین پشت هر بخیه، <ref>در هنر سوزن‌دوزی، «بخیه» به تکنیکی از دوخت اشاره دارد که با حرکت سوزن و نخ بر روی پارچه ایجاد می‌شود.</ref> سعی در گسترش آگاهی درباره اهمیت این لباس‌ها داشتند. علاوه بر آن، کتاب‌هایی در زمینه میراث فرهنگی منتشر شد که اسامی بخیه‌ها و تصاویری از لباس‌های بافته‌شده توسط مادربزرگ‌ها پیش از وقایع نکبت را شامل می‌شود. همچنین، اشتیاق بسیاری از زنان فلسطینی برای شرکت در مجامع بین‌المللی و ارائه لباس‌های فلسطینی و توضیح تمام معانی نمادین آنها، نقشی مؤثر در زنده نگه‌داشتن این میراث داشته است.