بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
لباس فلسطینی از همان ابتدا تحت تاثیر تحولات سیاسی و اجتماعی این سرزمین شکل گرفت. پس از وقوع نکبت در سال 1948م و آوارگی گسترده خانواده‌های فلسطینی، زنان فلسطینی به پوشیدن لباس‌های سنتی خود ادامه دادند. این لباس‌ها به‌مرور زمان به نوعی نماد رسمی زنان فلسطینی تبدیل شد و خود به‌عنوان حافظ فرهنگ و تاریخ این ملت عمل کرد. در حقیقت، این لباس‌ها نه‌تنها ابزاری برای پوشش بلکه به‌عنوان نشانه‌ای از هویت و مقاومت در برابر اشغالگری باقی ماند. | لباس فلسطینی از همان ابتدا تحت تاثیر تحولات سیاسی و اجتماعی این سرزمین شکل گرفت. پس از وقوع نکبت در سال 1948م و آوارگی گسترده خانواده‌های فلسطینی، زنان فلسطینی به پوشیدن لباس‌های سنتی خود ادامه دادند. این لباس‌ها به‌مرور زمان به نوعی نماد رسمی زنان فلسطینی تبدیل شد و خود به‌عنوان حافظ فرهنگ و تاریخ این ملت عمل کرد. در حقیقت، این لباس‌ها نه‌تنها ابزاری برای پوشش بلکه به‌عنوان نشانه‌ای از هویت و مقاومت در برابر اشغالگری باقی ماند. | ||
===گلدوزی هنر مقاومت و معیشت=== | |||
در پی نکبت و با از دست رفتن زمین‌های کشاورزی و رکود اقتصادی، بسیاری از زنان فلسطینی به هنر گلدوزی روی آوردند تا بدین وسیله به تامین معاش خانواده‌های خود کمک کنند. این هنر که پیش‌تر در روستاها رواج داشت، حال به شهری‌ها نیز راه یافت و زنان شهرنشین در گروه‌هایی گرد هم آمدند تا این مهارت را بیاموزند. آنان با فروش لباس‌های گلدوزی شده، گام بلندی در راستای تامین معیشت برداشتند.<ref>عبداللطیف، لباس مردمی فلسطین بین مدرنیته و یهودیت، کنفرانس هنر و میراث مردمی فلسطین، 2012م، ص10.</ref> | در پی نکبت و با از دست رفتن زمین‌های کشاورزی و رکود اقتصادی، بسیاری از زنان فلسطینی به هنر گلدوزی روی آوردند تا بدین وسیله به تامین معاش خانواده‌های خود کمک کنند. این هنر که پیش‌تر در روستاها رواج داشت، حال به شهری‌ها نیز راه یافت و زنان شهرنشین در گروه‌هایی گرد هم آمدند تا این مهارت را بیاموزند. آنان با فروش لباس‌های گلدوزی شده، گام بلندی در راستای تامین معیشت برداشتند.<ref>عبداللطیف، لباس مردمی فلسطین بین مدرنیته و یهودیت، کنفرانس هنر و میراث مردمی فلسطین، 2012م، ص10.</ref> | ||
===احیای پوشاک سنتی فلسطین توسط زنان=== | |||
پس از نکبت دوم در سال 1967م، سازمان‌های زنان در فلسطین همچون «انجمن خانواده انعش» و «اتحادیه زنان عرب» توسعه یافتند و نقش مهمی در حفظ و تقویت هویت فلسطینی ایفا کردند. این سازمان‌ها با آموزش و ترویج معانی نمادین لباس‌های فلسطینی، این پوشش را از یک لباس سنتی فراتر بردند و به نمادی تاریخی و سیاسی تبدیل کردند.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص66.</ref> | |||
===تلفیق فرهنگ‌های محلی در طراحی لباس=== | |||
پس از آن‌که برخی زنان فلسطینی از لباس‌های به‌جامانده از قتل‌عام‌ها و ویرانی‌های اشغالگران استفاده کردند، لباس فلسطینی دیگر صرفاً یک پوشش نبود، بلکه به گواهی روشن از حقانیت فلسطین و تاریخ آن تبدیل شد. این لباس به نشانه‌ای از انقلاب، مقاومت و اتحاد تبدیل شد و نماد پیوند شهرهای فلسطینی شد. به‌گونه‌ای که گاه یک لباس، ترکیبی از نقوش و ویژگی‌های مناطق مختلف فلسطین را در خود داشت. زنان شهرهای یافا، الخلیل، بئرشبع و هبرون با الهام از طبیعت و هنر بومی خود، طرح‌هایی خلق می‌کردند که در کمپ‌های آوارگان نیز رواج یافت و به‌این تنوع و تفاوت‌های فرهنگی هر شهر در این لباس‌ها نمود یافت. پرتقال‌های یافا در کنار تاک‌های انگور هبرون و ستاره‌های صبحگاهی بئرشبع، همگی در گلدوزی‌های این لباس‌ها درهم تنیده شدند.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص66.</ref> | |||
===لباس فلسطینی در دوران انتفاضه‌ها=== | |||
با آغاز انتفاضه سنگی در سال 1987م، نقش‌مایه‌ها و نمادهای تازه‌ای به لباس فلسطینی اضافه شد. شال و لباس سنتی فلسطینی، با وجود تلاش‌های اشغالگران برای محدود کردن زنان، همچنان به‌عنوان نماد مقاومت و هویت ملی برجای ماند و جایگاه خود را حفظ کرد.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص66.</ref> | با آغاز انتفاضه سنگی در سال 1987م، نقش‌مایه‌ها و نمادهای تازه‌ای به لباس فلسطینی اضافه شد. شال و لباس سنتی فلسطینی، با وجود تلاش‌های اشغالگران برای محدود کردن زنان، همچنان به‌عنوان نماد مقاومت و هویت ملی برجای ماند و جایگاه خود را حفظ کرد.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص66.</ref> | ||
===لباس فلسطینی به‌عنوان نماد اعتراض=== | |||
لباس سنتی فلسطین، در طول مبارزات این ملت، از پوششی فرهنگی فراتر رفت و به نمادی سیاسی و اعتراضی تبدیل شد. در انتفاضه دوم (سال 2000م)، زنان فلسطینی با ابداع طرح‌های جدید مانند «نقاشی باروتی فلسطینی» و گلدوزی حروف عربی و شعارهایی نظیر «بیت‌المقدس مال ما»، «فلسطین عربی است» و «ای فلسطین، برمی‌گردیم» این لباس‌ها را به ابزار بیان مقاومت و هویت ملی تبدیل کردند. این جامه‌ها با درج نام شهرهایی چون بیت‌المقدس، بیت‌لحم، الخلیل و دیگر مناطق اشغالی، به مقابله با تلاش اشغالگران برای حذف هویت تاریخی و فرهنگی فلسطین پرداختند. | لباس سنتی فلسطین، در طول مبارزات این ملت، از پوششی فرهنگی فراتر رفت و به نمادی سیاسی و اعتراضی تبدیل شد. در انتفاضه دوم (سال 2000م)، زنان فلسطینی با ابداع طرح‌های جدید مانند «نقاشی باروتی فلسطینی» و گلدوزی حروف عربی و شعارهایی نظیر «بیت‌المقدس مال ما»، «فلسطین عربی است» و «ای فلسطین، برمی‌گردیم» این لباس‌ها را به ابزار بیان مقاومت و هویت ملی تبدیل کردند. این جامه‌ها با درج نام شهرهایی چون بیت‌المقدس، بیت‌لحم، الخلیل و دیگر مناطق اشغالی، به مقابله با تلاش اشغالگران برای حذف هویت تاریخی و فرهنگی فلسطین پرداختند.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص67.</ref> | ||
===لباس فلسطینی بیانیه‌ای هنری و سیاسی=== | |||
مقاومت زنان فلسطینی فراتر از این اقدامات رفت؛ آن‌ها با استفاده از نمادهایی همچون گنبد الصخره، میدان‌های [[سبز (رنگ)|سبز]] اطراف مسجدالاقصی، نقشه فلسطین و چهار رنگ پرچم فلسطین در گلدوزی‌های خود، لباس‌های سنتی را به آثار هنری و بیانیه‌های سیاسی تبدیل کردند. این گلدوزی‌ها به لباس‌ها عمق معنایی بیشتری بخشید و به‌مرور زمان، این پوشش‌ها در تمامی شهرها و روستاهای فلسطین گسترش یافتند. این لباس‌ها که به‌عنوان «لباس انتفاضه» شناخته شدند، نمادی از همبستگی ملی، مقاومت در برابر اشغال و ایستادگی در برابر تغییرات تحمیلی بر هویت و سرزمین فلسطین شدند.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص67.</ref> | مقاومت زنان فلسطینی فراتر از این اقدامات رفت؛ آن‌ها با استفاده از نمادهایی همچون گنبد الصخره، میدان‌های [[سبز (رنگ)|سبز]] اطراف مسجدالاقصی، نقشه فلسطین و چهار رنگ پرچم فلسطین در گلدوزی‌های خود، لباس‌های سنتی را به آثار هنری و بیانیه‌های سیاسی تبدیل کردند. این گلدوزی‌ها به لباس‌ها عمق معنایی بیشتری بخشید و به‌مرور زمان، این پوشش‌ها در تمامی شهرها و روستاهای فلسطین گسترش یافتند. این لباس‌ها که به‌عنوان «لباس انتفاضه» شناخته شدند، نمادی از همبستگی ملی، مقاومت در برابر اشغال و ایستادگی در برابر تغییرات تحمیلی بر هویت و سرزمین فلسطین شدند.<ref>مصلح، الاحداث السیاسیة واثرها فی مطرزات الثوب الفلسطینی النسوی، 2019م، ص67.</ref> | ||
