آزار جنسی در فرانسه

آزار جنسی در فرانسه؛  رفتارهایی با ماهیت جنسی و همراه با تحقیر، تهدید یا تعرض در فرانسه.

اوضاع بحران آزار جنسی در فرانسه به حدی وخیم است که این موضوع، به یک فرهنگ عادی مبدل شده است. تلاش‌های دولت برای مقابله با آزار جنسی در فرانسه تصنعی و محافظه‌کارانه است و برخی، پاریس را بدترین شهر از لحاظ آمار آزار جنسی می‌دانند.

مفهوم‌شناسی

آزار جنسی، بازۀ وسیعی از رفتارها مانند مزاحمت خیابانی تا سوءاستفادۀ جنسی و تجاوز را شامل می‌شود. آزار جنسی رفتاری با ماهیت جنسی است که در فرد یا افرادی از طریق راه‌هایی مانند آزار کلامی، اجبار، تحقیر جنسیتی، بهره‌گیری ناخواسته و ارعاب و تهدید برای دریافت توجه یا تحقیر جنسی، به شخصیت طرف مقابل تعرض می‌کنند.

تعریف قانونی آزار جنسی در فرانسه

در فرانسه، قانون آزار و اذیت جنسی به‌طور خاص در سال‌های 1990 و 1991م به کتاب دوم قانون مجازات اضافه شد و این نوع رفتار را به‌عنوان "توهین به اشخاص" در نظر می‌گیرد. این قانون به‌وضوح سوءاستفاده از موقعیت‌های قدرت برای تحمیل خواسته‌های جنسی را جرم‌انگاری می‌کند.

طبقه‌بندی قانونی

قوانین جنایی فرانسه آزار و اذیت جنسی را به عنوان نوعی خشونت جنسی طبقه‌بندی می‌کنند که از نظر شدت بعد از تجاوز جنسی و نمایشگری (شامل عورت­‌نمایی، بدن‌نمایی) در رتبۀ چهارم قرار دارد. این نوع آزار به‌طور خاص به اعمال فشار روانی اشاره دارد که افرادی با مقام و منصب برای تحمیل روابط جنسی به افراد تحت سرپرستی یا کنترل خود انجام می‌دهند.

ریشه‌های تاریخی اصطلاح آزار جنسی در فرانسه

تاریخچه آزار جنسی در فرانسه به دوران فئودالیسم برمی‌گردد؛ جایی که اصطلاحاتی مانند le droit de cuissage  (حق شب اول) رایج بود. در این سنت، پادشاهان و اربابان حق داشتند در شب عروسی با عروس رعیت خود رابطۀ جنسی برقرار کنند. در قرن نوزدهم، این اصطلاح به سوءاستفاده از قدرت در کارخانه‌ها تغییر یافت، جایی که کارفرمایان با استفاده از قدرت خود روابط جنسی با کارگران زن برقرار می‌کردند. با آغاز صنعتی شدن در دهه ۱۹۸۰، این اصطلاح دوباره برای آگاهی‌بخشی به آزار جنسی در محیط‌های کاری و اجتماعی استفاده شد، که منجر به تغییر نگرش‌ها و توجه بیشتر به حقوق قربانیان آزار جنسی شد.

آمار و ارقام آزار جنسی در فرانسه

براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در 2023م، فرانسه، در رتبۀ دوازدهم از نظر آمار تجاوز جنسی در سطح جهان قرار دارد. و بر مطالعات آژانس ملی جرم در فرانسه در 2024م اعلام کرده است که در فرانسه هفت برابر دیگر کشورها، آزارهای جنسی رخ می‌دهد.

جنسیت و سن قربانی

طبق گزارش رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان، بیش از 90درصد قربانیان زن هستند.67درصد این قربانیان کمتر از هجده سال داشته‌اند و 23درصد آنها معلول بوده‌اند.

بنا بر گزارش شورای عالی برابری زن و مرد در فرانسه در 2024م، حدود نیمی از زنان این کشور حداقل یکبار مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند و این کشور، یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای زنان است. این شورا اعلام کرده است که سالانه حدود 94 هزار زن و 160 هزار کودک مورد تعرض قرار می‌گیرد.

ماهیت متجاوز

رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان در 2025م در گزارش خود رسما اعلام کرده است که 96درصد متجاوزان جنسی، مرد هستند و 86% آنها، ماهیت فرانسوی دارند و 21درصد آنها به‌صورت گروهی اقدام به تجاوز می‌کنند.

طبق اعلام این مرکز، از بین خشونت‌های صورت گرفته، 152 مورد خشونت جنسی در بازۀ سال‌های 2005م تا 2024م توسط رانندگان اتوبوس‌، سرویس‌های مدارس و آمبولانس ثبت شده است.

آشنایی متجاوز و قربانی

بر اساس گزارش رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان در 2025م، 90درصد قربانیان، مجاوز را می‌شناسند و 46درصد این موارد توسط همسر سابق یا اعضای خانواده و 21درصد از سوی همسایه، همکلاسی، همکار و دوست بوده است. اوضاع آزار جنسی در فرانسه به‌حدی وخیم است که یورونیوز در 2024م اعلام کرده است که 49درصد زنان پزشک فرانسوی در طول دوران تحصیل و اشتغال خود مورد آزار جنسی از همکاران مرد بوده‌اند. این پزشکان زن مواردی مانند توهین جنسی، آزار جنسی، تعرض جنسی و تجاوز جنسی را تجربه کرده‌اند.

مکان تجاوز

بر اساس آمار رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان، میزان خشونت جنسی در وسایل نقلیۀ عمومی از سال 2016م، 86% بیشتر شده است و در 2024م حدود 3400 آزار جنسی در وسایل نقلیه توسط پلیس ثبت شده است. 44% آزارهای جنسی متعلق به منطقۀ ایل‌‌-دو-فرانس در پاریس و حومۀ آن است که از هر ده زن، هفت نفر خشونت در وسایل نقلیۀ عمومی را گزارش داده‌اند.

افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی سیاست‌مداران

«رشیده داتی»، وزیر زن سابق فرانسه، خواستار رسیدگی قاطع به آزار جنسی زنان در میان مقامات ارشد سیاسی شده است. او با اشاره به رسوایی‌های اخیر در هالیوود، تأکید کرده که آزار کلامی جوانان در حومه‌ها به اندازۀ رفتار غیرقابل قبول سیاستمداران در سطوح بالا جدی نیست و این وضعیت نیازمند تغییرات واقعی در رفتار و مسئولیت‌پذیری مقامات سیاسی است.

ردپایی از آزار جنسی در میان مقامات فرانسوی

تاریخ سیاست فرانسه همواره با رسوایی‌هایی اخلاقی زیادی از آزار و اذیت جنسی تا روابط نامشروع همراه بوده است؛ به‌گونه‌ای که این موارد به‌دفعات در رسانه‌های ملی و بین‌المللی انعکاس یافته‌اند و تصویری از فساد اخلاقی نخبگان سیاسی را به نمایش گذاشته‌اند. این معضلات به‌ویژه در یک قرن اخیر به‌صورت مکرر افکار عمومی را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند.

 نمونه‌ای از رسوایی‌های اخیر عبارتند از:

1. فلیکس فاور؛ رئیس‌جمهور فرانسه که در سال ۱۸۹۹م به‌طور ناگهانی در حین آمیزش جنسی با زنی جوان در کاخ الیزه جان خود را از دست داد.
2. آندره لو توکه؛ رئیس مجمع ملی فرانسه در ۱۹۵۹م که به‌خاطر برگزاری مهمانی‌های جنسی با حضور دختران نوجوان مورد انتقاد قرار گرفت و با جرم‌های اخلاقی محکوم شد.
3. فرانسوا میتران؛ در ۱۹۹۴م، روزنامهٔ «پاری‌مچ» افشا کرد که او یک دختر مخفی به نام «مازارین» دارد که فرزند او و معشوقه‌اش «آن پینگو» است. به‌دلیل تأهل او در زمان افشای این پرونده، این موضوع رسوایی بزرگی برای او ایجاد کرد. نگرانی بالای او برای مخفی کردن این خبر از رسانه‌ها موجب شد که به بهانهٔ مبارزه با تروریسم دستور به شنود غیرقانونی مکالمات بدهد.
4. فردریک میتران برادرزاده فرانسوا میتراند (رئیس‌جمهور سابق)؛ برادرزادهٔ فرانسوا میتران در سال ۲۰۰۵م در خاطرات خود دربارهٔ تمایلات جنسی‌اش برای پسران جوان نوشت. نکتهٔ جالب این است که با وجود این افشاگری و اتهام به داشتن رابطهٔ جنسی با پسران زیر سن قانونی در ۲۰۰۹م، در سال ۲۰۱۲م به‌عنوان وزیر فرهنگ فرانسه منصوب شد.
5. دومینیک استراوس-کان: در ۲۰۱۱م در زمانی که عهده‌دارریاست صندوق بین‌المللی پول بود، به اتهام تعرض جنسی در نیویورک دستگیر شد و پروندهٔ وی جنجال زیادی به پا کرد.
6. جورج ترون؛ او به‌عنوان یکی از اعضای سابق دولت، در ۲۰۱۱م متهم به آزار جنسی دو تن از همکاران خانم خود شد که بعد از دو سال به‌دلیل نبود شواهد کافی تبرئه شد. در دسامبر ۲۰۱۵م به‌طور ناگهانی از سمت خود بازنشسته شد.

آزار جنسی کودکان در فرانسه

بر اساس گزارشی تکان‌دهنده از گروه ویژه خشونت خانگی فرانسه، آمار آزار جنسی در فرانسه از 2019م تا 2022م با یک صیر صعودی به‌میزان 30% افزایش پیدا کرده است و قربانیان در بازۀ سنی شش ماه تا دوازده سال هستند. بر اساس برآوردها، در 2023م، سالانه بیش از 160 هزار کودک در این کشور قربانی خشونت جنسی می‌شوند؛ آماری معادل آزار یک کودک در هر سه دقیقه. همچنین 5.4 میلیون نفر از شهروندان فرانسوی اذعان داشته‌اند که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. این شرایط، فرانسه را به مرکز اصلی کودک‌آزاری تبدیل کرده است.

کمیسون مستقل تحقیق که در مارس 2021م توسط ماکرون با هدف تصمیم‌گیری برای مقابله با خشونت جنسی علیه خانواده و نزدیکان ایجاد شد، در 2022م، اعلام کرد که 90% قربانیان خشونت جنسی را دختران تشکیل می‌دهند و 80% آزارها از سوی اعضای خانواده و نزدیکان انجام می‌گیرد. این مرکز اعلام کرده است که بسیاری از متجاوزان از رابطۀ اعتماد میان خود و کودک سوءاستفاده می‌کنند، به‌عنوان مثال، از هر سه متجاوز به کودکان، یک مورد پدر آنها است. میانگین سن کودکانی که از سوی اعضای خانواده مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند، برای دختران حدود ۷ سال و برای پسران حدود ۸ سال است. اغلب این قربانیان تا دست‌کم ۱۰ سال پس از وقوع، دربارۀ این تجربه سکوت می‌کنند و آن را افشا نمی‌کنند. بر اساس گزارش سرپرست گروه ویژۀ خشونت قانونی، روزانه حدود 450 کودک و نوجوان مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند که تنها پنجاه مورد آن به اطلاع نهادهای قانونی می‌رسد.

پرونده‌های مهم آزار جنسی در فرانسه

 بزرگ‌ترین پروندۀ آزار جنسی کودکان

در فوریۀ 2025م، بزرگ‌ترین پروندۀ قضایی مربوط به کودک‌آزاری در فرانسه مورد رسیدگی قرار گرفت. متهم این پروندۀ شوکه‌کننده، یک جراح معروف 74 ساله با نام جوئل لو اسکوارنک است که به سوءاستفادۀ جنسی از 299 قربانی در طول سه دهه متهم شده بود که بیشتر آنها کودک بودند. متهم، در اعتراف خود اذعان داشت که اعمال نفرت‌انگیزی انجام داده است. در بررسی اسناد این رسوایی بزرگ 300 هزار عکس، 650 فایل ویدئویی و دفترچه‌هایی پیدا شد که این پزشک خاطی، خود را یک کودک‌آزار تشریح کرده است و جزئیات اعمال خود را توصیف کرده است. شاکیان این پرونده، 141 زن و 158 مرد هستند که در زمان وقوع جنایت به‌طور متوسط یازده سال سن داشته‌‌اند. جوان‌ترین آنها یک کودک یک ساله و مسن‌ترین یک فرد 70 ساله بوده است. به‌دلیل اینکه قربانیان در زمان آزار در حالت بیهوشی بودند، از جنایت این پزشک آگاهی نداشتند و بعد از سال‌ها توسط لیستی که پلیس از این پزشک فرانسوی در مورد اسامی قربانیان پیدا کرده بود، اطلاع پیدا کردند.

 پروندۀ پلیکو

ژیزل پلیکو، زن ۷۲ ساله فرانسوی، بین سال‌های 2011م تا 2020م بدون آگاهی، بارها از سوی همسرش دومینیک پلیکو و و ده‌ها مرد دیگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفت؛ همسرش با خوراندن داروی بی‌هوشی او را بی‌دفاع می‌کرد و این اتفاق‌ها را ضبط می‌نمود. این ماجرا وقتی فاش شد که دومینیک در سال 2020م به‌دلیل آزار جنسی در مکان عمومی دستگیر و تلفن همراهش بررسی شد. مدارک کشف‌شده نشان داد که حدود ۵۰ نفر در این تجاوزها نقش داشته‌اند. دادگاه علنی رسیدگی به این پرونده از ۲ سپتامبر 2024م آغاز شد و در ۱۹ دسامبر 2024م پایان یافت. ژیزل با شجاعت هویت خود را فاش کرد و به نماد مبارزه با خشونت جنسی در فرانسه تبدیل شد..

قانونی شدن تجاوز جنسی به کودکان

بحران کودک‌آزاری در فرانسه در دهه‌های 1970م و 1980م با حمایت سیاست‌مداران روبرو شد که به‌دنبال قانونی کردن تجاوز جنسی به کودک بودند که هم‌اکنون نیز به‌صورت پنهانی و غیرمستقیم ادامه دارد.  قانون جدیدی با هدف مبارزه با خشونت جنسی تصویب شد و مدعی است که برقراری رابطۀ جنسی با کودکان زیر پانزده سال، تجاوز جنسی تلقی می‌شود و مجازات سنگینی به‌دنبال دارد. وزیر دادگستری فرانسه، معتقد است که این قانون، مرحله‌ای تاریخی در مبارزه با خشونت جنسی است که با تصویب آن ادعای بزرگسالان برای انجام دادن رابطۀ جنسی با رضایت افراد زیر پانزده سال مردود است. این قانون یک تبصرۀ بحث‌برانگیز دارد که طبق آن اگر یک نوجوان زیر پانزده سال با فردی که حداقل پنج سال از او بزرگ‌تر است رابطه برقرار کند و این رابطه، طبق عشق توجیه شود، از مجازات در امان است. بعد از دو سال از تصویب این قانون، آمار آزار جنسی کودکان در فرانسه با افزایش بحرانی مواجه شد. این قانون با وجود ظاهر حمایتی خود، به‌دلیل وجود تبصرۀ و عدم اختصاص منابع کافی در عمل از کودکان در برابر آزار جنسی محافظت نمی‌کند..

خودسانسوری زنان فرانسوی در پایتخت حقوق بشر

تنها 7درصد قربانیان به‌صورت رسمی اقدام به ثبت شکایت می‌کنند. اغلب زنان به‌دلیل ترس از بی‌تفاوتی مسئولان و جدی نگرفته شدن شکایت، موارد آزار جنسی را گزارش نمی‌دهند. بیش از یک‌چهارم زنان فرانسوی به‌دلیل نگرانی از قرار گرفتن در معرض آزار جنسی، به‌تنهایی منزل را ترک نمی‌کنند. بیش از نیمی از زنان فرانسوی برای جلوگیری از قربانی شدن پوشش خود را تغییر می‌دهند. نظرسنجی‌ها بیانگر آن است که آنها با پوشیدن شلوار به‌جای دامن، پوشیدن روسری برای پنهان کردن بالاتنه، استفاده کردن از دوچرخه، تاکسی و خودرو به‌ویژه در عصرها و تغییر مسیر تردد از جمله اقداماتی است که آنها برای جلوگیری از آزار جنسی انجام می‌دهند.

واکنش‌ها به آزار جنسی در فرانسه

۱. اقدامات دولتی و نهادی برای کنترل و پیشگیری

الف. بررسی پیشینۀ مجرمان: مرکز رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان با نظارت بیشتر بر سوابق شغلی رانندگان وسایل نقلیه عمومی، به‌دنبال جلوگیری از اشتغال افراد سابقه‌دار در این مشاغل است.

ب. تشکیل کمیسیون رسمی تحقیق: در سال 2021م، کمیسیون مستقل سوءاستفاده جنسی از سوی اعضای خانواده به‌دستور رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، تشکیل شد. این اقدام پس از افشای مورد آزار جنسی در خانواده یکی از وزیران صورت گرفت.

۲. پویش‌ها و کارزارهای اجتماعی علیه آزار جنسی

الف. حمل‌ونقل عمومی: پویش «توقف کن، دیگر بس است» در نوامبر 2015م با همکاری نهادهای حمل‌ونقل پاریس و راه‌آهن برای مقابله با آزار جنسی در وسایل نقلیه عمومی راه‌اندازی شد.

ب. فضای مجازی و فرهنگی: پویش‌های Me Too# و Balance TonPorc# (خوک خود را افشا کن) به‌عنوان حرکت‌هایی از سوی زنان فرانسوی آغاز شد که الهام‌بخش جنبش‌های جهانی افشای آزار جنسی بودند.

اقدامات دولت برای مقابله با آزار جنسی

دولت فرانسه اقداماتی برای ارائۀ آموزش عمومی دانش‌آموزان در زمینۀ خشونت علیه زنان و حمایت بهتر پلیس ارائه کرد.

در 2016م، دولت با هدف سرکوب آزار جنسی دست به اقداماتی مانند اِعمال ابزارهای دیجیتالی جدید آموزش کارکنان حمل‌ونقل برای هملی بهتر با قربانیان، هشدارهای متنی و جلوگیری از اشتراک تصاویر جنسی در تبلیغات کرد.

بحران آزار جنسی در وسایل نقلیۀ عمومی به‌حدی وخیم است که به گفتۀ مارگو کولت، رهبر گروه Osez Ie Feminisme، در 89% موارد هیچ‌کس حتی پویش‌های دولتی نیز برای توقف این موضوع، وارد کمک نمی‌شوند و کارشناسان معتقدند که تلاش‌های دولت فرانسه، برای حفظ امنیت زنان و مهار خشونت کافی نیست.

کودک‌آزاری در فرانسه تبدیل به یک فرهنگ شده است که در سطوح و عرصه‌های مختلفی رخ می‌دهد و برخورد دولت با آن ریاکارانه و تصنعی است. دو سال بعد از تصویب قانونی بودن رابطۀ جنسی بزرگسالان با کودکان، آمار آزارها افزایش بحرانی یافت. مجرمان آزار جنسی کودک، از مجازات در امان هستند و دولت، از افزایش افسران تخصصی در این حوزه خودداری می‌کند.

آماده نبودن دولت فرانسه برای مقابله با کودک‌آزادی معضلات فراوانی به بار آورده است و منجر به انتشار گستردۀ ویدئوهای هرزه‌نگاری شده است. در اثر عدم مقابله، قوانین همسو با آزار جنسی کودکان تصویب می‌شود،  مدارس ناامن هستند و والدین، اقدام به فروش ویدئوهای تجاوز به کودکان با هدف تبلیغ هرزه‌نگاری می‌کنند. سیاست‌مداران در خاطرات خود از آزار جنسی کودکان سخت می‌گویند، شواهد مبتنی بر  کودک‌آزاری کارکنان کلیسا مرتب انتشار می‌یابد.

دیدگاه‌ها در مورد آزار جنسی در فرانسه

یکی از مصاحبه‌کنندگان با خبرگزاری The Local، پاریس را بدترین شهر از نوع آزار جنسی توصیف کرده است که مردان برای صحبت‌های خود و احساسی که در یک فرد ایجاد می‌کنند، اهمیتی قائل نیستند. شدت آزادی مردان به‌حدی زیاد است که آنها در مترو، صندلی خود را عوض می‌کنند تا با نشستن در کنار زنان و صحبت کردن، آنها را به گوشه‌ای بکشانند و آزار دهند.

«فدریکا مورگینی»، رئیس سابق سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا معتقد است که خشونت جنسی علیه زنان به سطح اضطراری رسیده است و تقریبا تمام افرادی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند زن هستند.

افزایش آگاهی و گزارش‌دهی

در سال 2018م آمار شکایت مربوط به آزار جنسی 20% و آمار شکایت علیه تجاوز 17% افزایش یافته است که نشان‌دهندۀ آگاهی و تمایل بیشتر دختران و زنان برای گزارش این جرائم است.

شکایات و استعفاها: چندین کارمند زن به‌دلیل آزار و اذیت جنسی و اخلاقی از فدراسیون فوتبال فرانسه استعفا داده‌اند. یکی از کارمندان سابق با شکایت از یکی از مدیران، فدراسیون را به پرداخت ده هزار یورو جریمه محکوم کرد.

کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند، در صورتی که حمایت نشوند به معضلاتی مانند اختلال خوردن، بزهکاری، اعتیاد به موادمخدر و الکل، خودکشی، سقط جنین و افسردگی قرار می‌گیرند.فقط نیمی از قربانیان آزار جنسی تحت درمان هستند و حدود 9% آنها مراقبت‌های تروما را دریافت کرده‌اند.

فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک

در اوایل 2025م فرانسوا بایرو، نخست‌وزیر فرانسه، تحت فشار قرار گرفت تا درباره نادیده گرفتن گزارش‌های آزار جنسی در یک مدرسۀ کاتولیک در "بیرن" پاسخگو باشد. این مدرسه، پایگاه سیاسی او برای قدرت و مکانی بوده است که همسر و چند فرزند او نیز در آن تحصیل کرده‌اند. این در حالی است که مدارک زیادی دال بر این دارد که نه تنها او از این موضوع مطلع بوده است؛ بلکه به پارلمان دروغ گفته است.

رسوایی آزار جنسی در فدراسیون فوتبال فرانسه

در 2022م، نشریۀ «سو فوت» با انتشار گزارشی افشاگرانه درباره آزار جنسی کارکنان زن در فدراسیون فوتبال فرانسه، فوتبال ملی این کشور را در آستانۀ جام‌جهانی با حاشیه‌ای جدید روبرو کرد. در این گزارش، کارکنان زن فدراسیون ادعا کرده‌اند که پیامک‌های جنسی از سوی رئیس فدراسیون، دریافت کرده‌اند.

اقدامات پلیس فرانسه

فرانسه به‌عنوان یکی از مدعیان حقوق بشر، کانون تحجر علیه گروه‌های مهاجر، اقلیت و سیاه‌پوست است. پلیس علیه این گروه‌ها اقداماتی مانند قتل به‌دلیل شلیک گلولۀ پلیس، خفه کردن، ضرب‌و شتم و آزار جنسی را اِعمال می‌کند. در یکی از اعتراضات این گروه‌ها در فوریۀ 2017م، شدت اعتراضات علیه این اقدامات پلیس به حدی بالا گرفت که در آستانۀ انتخابات، رئیس‌جمهور وقت مجبور شد برای کسب وجهۀ اجتماعی به عیادت یکی از این مضروبان برود.

آزار جنسی در دانشگاه‌های فرانسه

آمار خشونت جنسی در میان دانشجویان فرانسوی به‌ویژه دختران افزایش یافته و این مسئله نگرانی‌های زیادی را ایجاد کرده است. به گزارش پایگاه خبری فرنس24، به‌دلیل اینکه دانشجویان و دانش‌آموزان شاهد افزایش تعرض و خشونت جنسی هستند، در مراکز آموزشی احساس بی‌امنیتی حاکم است و در این مراکز، هیچ‌گونه اقدام مؤثری در جلوگیری از خشونت جنسی و جنسیتی انجام نمی‌شود. بر اساس مطالعات دانشگاه نانت از هر 10 دانشجوی دختر، 4 نفر به نوعی قربانی خشونت جنسی یا جنسیتی می‌شوند.

منابع

• «افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی «مقامات بالا»»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 27 مهر 1396ش.
• «ازدواج با محارم در اروپا/چرا فرانسه در برابر تغییر قانون مقاومت می‌کند؟» خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 18 بهمن 1401ش.
• «آزار جنسی زنان فرانسه در حمل‌ونقل عمومی»، وب‌سایت ناگفته‌های صورتی، تاریخ بازدید: 17 فروردین 1404ش.
• «آمار وحشتناک تجاوز جنسی به زنان و دختران در فرانسه»، وب‌سایت مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوۀ قضاییه، تاریخ درج مطلب: 11 اردیبهشت 1402ش.
• «آمار هولناک از میزان خشونت جنسی علیه کودکان در فرانسه هر 3 دقیقه یک کودک قربانی می‌شود!»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: 11 آذر 1402ش.
• «افزایش آمار آزار و تجاوز جنسی به زنان فرانسه در سال 2018»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 12 بهمن 1397ش.
• «بالارفتن اعتراضات فرانسوی‌ها در پی افزایش آمار خشونت جنسی در دانشگاه‌ها»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: 7 آذر 1402ش.
• «بزرگ‌ترین پروندۀ آزار جنسی کودکان در فرانسه چیست؟»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 7 اسفند 1403ش.
• «تاریخچه‌ای از رسوایی‌های جنسی مقامات در فرانسه»، مشرق‌نیوز، تاریخ درج مطلب: 2 خرداد 1395ش.
• «توحش پلیس فرانسه در قبال اقلیت‌ها/ از خفه‌کردن تا تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 18 تیر 1397ش.
• «جامعۀ رکورددار خشونت جنسی علیه زنان»، جامعۀ خبری تحلیلی الف، تاریخ درج مطلب: 28 شهریور 1403ش.
• «جراح فرانسوی به آزار جنسی 299 زن و کودک متهم شد»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 7 اسفند 1403ش.
• «رسوایی بزرگ در فدراسیون فوتبال فرانسه/ آزار جنسی گسترده»، وب‌سایت مؤسسۀ مطالعاتی تحریریه، تاریخ درج مطلب: 19 شهریور 1401ش.
• «خشونت جنسی در وسایل نقلیۀ عمومی فرانسه به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است»، وب‌سایت یورونیوز، تاریخ درج مطلب: 11 مارچ 2025م.
• «سالانه 160 هزار کودک در فرانسه قربانی خشونت جنسی می‌شوند»، وب‌سایت یورونیوز فارسی، تاریخ درج مطلب: 1 مارچ 2021م.
• «سونامی تجاوز و خشونت جنسی در فرانسه به روایت آمار»، وب‌سایت همشهری‌آنلاین، تاریخ درج مطلب: 6 آذر 1403ش.
• «فرانسه زیر فشار رسیدگی به پرونده‌های تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 4 فرودین 1404ش.
• «فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک نخست‌وزیر فرانسه را به دردسر انداخت»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: 27 بهمن 1403ش.
• «کشورهای غربی در جمع بدترین کشور‌ها از نظر آمار تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 17 تیر 1402ش.
• «کلاه قانون بر سر رابطۀ جنسی با نزدیکان در فرانسه»، خبرگزاری آنا، تاریخ درج مطلب: 3 اسفند 1399ش.
• «نحوۀ اثبات جرم تجاوز جنسی چیست؟»، وب‌سایت فرارو، تاریخ درج مطلب: 5 آذر 1401ش.
• محمدزاده، حمیده، «آزار جنسی در فرانسه و ایالات‌متحده (3)»، وب‌سایت کانون انسان‌شناسی و فرهنگ، تاریخ درج مطلب: 4 بهمن 1400ش.
• "Gender-based violence in French universities: "I decided something had to change"", france24 website, Date of Visit: 25 oct 2023.