آزار جنسی در فرانسه

آزار جنسی در فرانسه؛ رفتارهایی با ماهیت جنسی و همراه با تحقیر، تهدید یا تعرض در فرانسه.

سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۳م، فرانسه را دوازدهمین کشور در رده‌بندی جهانی تجاوز جنسی معرفی کرده‌ است. آزار جنسی در فرانسه به یک فرهنگ عادی مبدل شده‌ است و ردپای آن بین مقامات سیاسی، مدارس، کارمندان، مدارس، دانشگاه، سینما و فدراسیون فوتبال نمایان است. کارشناسان معتقدند تلاش‌های دولت برای مقابله با آزار جنسی، ناکافی، تصنعی و محافظه‌کارانه است و برخی، پاریس، پایتخت فرانسه، را بدترین شهر از لحاظ آزار جنسی می‌دانند.

تعریف آزار جنسی

آزار جنسی، بازهٔ وسیعی از رفتارها مانند مزاحمت خیابانی تا سوءاستفادهٔ جنسی و تجاوز را شامل می‌شود. آزار جنسی رفتاری با ماهیت جنسی است که از راه‌ کلام، اجبار، تحقیر جنسیتی، ارعاب و برقراری رابطۀ جنسی با دیگری، إعمال می‌شود.

ریشه‌های تاریخی اصطلاح آزار جنسی در فرانسه

پیشینۀ اصطلاح آزار جنسی در فرانسه به دوران فئودالیسم بازمی‌گردد که مفاهیمی مانند le droit de cuissage به‌معنای «حق شب اول» میان طبقات حاکم رواج داشت. طبق این باور رایج، اربابان و پادشاهان حق داشتند در شب عروسی یکی از رعایای خود، با عروس رابطه جنسی برقرار کنند. در قرن نوزدهم، این سوءاستفاده جنسی به کارخانه‌ها نیز کشیده شد و کارفرمایان با تکیه بر قدرت خود، روابط جنسی با کارگران زن برقرار می‌کردند. از دهه ۱۹۸۰م، آگاهی‌بخشی دربارۀ آزار جنسی در محیط‌های کاری و اجتماعی، افزایش یافت و موجب تغییر نگرش‌ها و توجه بیشتر به حقوق قربانیان آزار جنسی شد.

قانون آزار جنسی در فرانسه

قانون آزار جنسی از سال‌ ۱۹۹۰ به کتاب دوم قانون مجازات در فرانسه وارد شد و این رفتار در زمرهٔ «توهین به اشخاص» قرار گرفت. این قانون به‌صراحت سوءاستفاده از قدرت برای تحمیل خواسته‌های جنسی را جرم تلقی می‌کند. امروزه آزار جنسی در چارچوب قوانین کیفری فرانسه، نوعی خشونت جنسی به‌شمار می‌رود که از نظر شدت، پس از تجاوز جنسی و نمایشگری (مانند عورت‌نمایی و بدن‌نمایی)، در رتبهٔ چهارم قرار دارد. این نوع آزار عمدتاً ناظر بر فشار روانی‌ای است که افراد صاحب‌منصب برای وادار کردن زیردستان خود به روابط جنسی اعمال می‌کنند.

آمار و ارقام آزار جنسی در فرانسه

کشور فرانسه بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در ۲۰۲۳م، در رتبهٔ دوازدهم از نظر آمار تجاوز جنسی در سطح جهان قرار گرفت. مطالعات آژانس ملی جرم در فرانسه در ۲۰۲۴م اعلام کرد که در فرانسه هفت برابر دیگر کشورها، آزارهای جنسی رخ می‌دهد. بر اساس گزارش رصدخانهٔ ملی خشونت علیه زنان در ۲۰۲۵م، ۹۰درصد قربانیان، متجاوز را می‌شناسند و ۴۶درصد این موارد توسط همسر سابق یا اعضای خانواده و ۲۱درصد از سوی همسایه، همکلاسی، همکار و دوست بوده‌ است. یورونیوز در سال ۲۰۲۴م اعلام کرد ۴۹درصد زنان پزشک فرانسوی در طول دوران تحصیل و اشتغال خود مورد آزار جنسی از سوی همکاران مرد قرار گرفته‌اند. این زنان مواردی مانند توهین جنسی، آزار جنسی، تعرض جنسی و تجاوز جنسی را تجربه کرده‌اند. گزارش سازمان بین‌المللی کار بر روی ۴٫۵ میلیون کارمند در فاصلهٔ ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹م بیانگر آن است که حدود ۵۲درصد زنان در محل کار مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.

قربانیان

براساس گزارش رصدخانهٔ ملی خشونت علیه زنان، بیش از ۹۰درصد قربانیان آزار جنسی را زنان تشکیل می‌دهند. ۶۷درصد این قربانیان کمتر از هجده سال سن داشته‌اند و ۲۳درصد آن‌ها دچار معلولیت بوده‌اند که نشان‌دهندهٔ گستردگی و عمق بحران است. مرکز ملی پایش بزهکاری در حمل‌ونقل در ۲۰۲۰م گزارش داده‌ است که حدود ۲۲۰ هزار نفر قربانی حملات جنسی شده‌اند که ۸۶درصد آنها زن بوده‌اند. بر اساس آمار مؤسسهٔ نظرسنجی ایپسوس در ۲۰۲۲م بیش از ۸۰درصد زنان در اماکن عمومی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند که تنها ۲۰درصد آنها کمک دریافت کرده‌اند.

شورای عالی برابری زن و مرد فرانسه در گزارش سال ۲۰۲۴م اعلام کرد که نزدیک به نیمی از زنان این کشور حداقل یکبار مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند و فرانسه یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای زنان محسوب می‌شود. این شورا همچنین از وقوع سالانه حدود ۹۴ هزار مورد تعرض به زنان و ۱۶۰ هزار مورد تعرض به کودکان در این کشور خبر داد.

متجاوزان

رصدخانهٔ ملی خشونت علیه زنان در گزارش سال ۲۰۲۵م اعلام کرده‌است که ۹۶درصد متجاوزان جنسی مرد هستند و ۸۶درصد آن‌ها تابعیت فرانسوی دارند. همچنین، ۲۱درصد این تجاوزها به‌صورت گروهی انجام شده‌ است. این مرکز همچنین گزارش داده‌ است که در بازهٔ سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۴م، ۱۵۲ مورد خشونت جنسی توسط رانندگان اتوبوس، سرویس‌های مدارس و آمبولانس ثبت شده‌است. یکی از مصاحبه‌کنندگان با خبرگزاری The Local، پاریس را بدترین شهر از نوع آزار جنسی توصیف کرده‌ است؛ شدت آزادی مردان به‌حدی زیاد است که آنها در مترو، صندلی خود را عوض می‌کنند تا با نشستن در کنار زنان و صحبت کردن، آنها را به گوشه‌ای بکشانند و آزار دهند.

مکان آزار جنسی

بر اساس گزارش مرکز پایش بزهکاری ملی در فرانسه، در ۲۰۱۹م از هر پنج زن، یک نفر در مکان‌های عمومی قربانی حملات جنسی شده‌ است. بر اساس آمار رصدخانهٔ ملی خشونت علیه زنان، میزان خشونت جنسی در وسایل نقلیه عمومی فرانسه از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۴م ۸۶درصد رشد داشته‌ است. پلیس فرانسه در سال ۲۰۲۴م، ۳ هزار و ۳۷۴ مورد خشونت جنسی در وسایل حمل‌ونقل عمومی را ثبت کرده‌ است. پاریس و حومه‌ آن با ۴۴درصد، بیشترین سهم را از آزارهای جنسی در وسایل حمل‌ونقل عمومی به خود اختصاص داده‌است. همچنین، از هر ده زن ساکن در این منطقه، هفت نفر تجربه‌ای از خشونت جنسی در وسایل نقلیهٔ عمومی داشته‌اند.

آزار جنسی کودکان در فرانسه

بر اساس گزارشی از گروه ویژه خشونت خانگی فرانسه، آمار آزار جنسی از ۲۰۱۹م تا ۲۰۲۲م با یک سیر صعودی به‌میزان ۳۰درصد افزایش پیدا کرده‌ است و قربانیان در بازهٔ سنی شش ماه تا دوازده سال هستند. بر اساس برآوردها، در ۲۰۲۳م، سالانه بیش از ۱۶۰ هزار کودک در این کشور قربانی خشونت جنسی می‌شوند؛ آماری معادل آزار یک کودک در هر سه دقیقه. همچنین ۵٫۴ میلیون نفر از شهروندان فرانسوی اذعان داشته‌اند که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. این شرایط، فرانسه را به مرکز اصلی کودک‌آزاری تبدیل کرده‌ است.

کمیسیون مستقل تحقیق که در مارس ۲۰۲۱م برای بررسی و مقابله با خشونت جنسی در خانواده و میان نزدیکان تشکیل شد، اعلام کرده‌ است که ۹۰درصد قربانیان این نوع خشونت را دختران تشکیل می‌دهند و در ۸۰درصد موارد، آزار از سوی اعضای خانواده یا افراد نزدیک صورت می‌گیرد. طبق گزارش این کمیسیون، بسیاری از متجاوزان با سوءاستفاده از اعتماد کودک، مرتکب جرم می‌شوند؛ به‌طور مثال، در یک‌سوم موارد کودک‌آزاری، فرد متجاوز پدر کودک بوده‌ است. میانگین سن کودکانی که از سوی اعضای خانواده مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند، برای دختران حدود ۷ سال و برای پسران حدود ۸ سال است. اغلب این قربانیان تا دست‌کم ۱۰ سال پس از وقوع، دربارهٔ این تجربه سکوت می‌کنند و آن را افشا نمی‌کنند. بر اساس گزارش سرپرست گروه ویژهٔ خشونت قانونی، روزانه حدود ۴۵۰ کودک مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند.

آزار جنسی در دانشگاه‌های فرانسه

افزایش آمار خشونت جنسی میان دانشجویان فرانسوی به‌ویژه دختران نگرانی‌های زیادی را ایجاد کرده‌ است. به گزارش پایگاه خبری فرانس۲۴، به‌دلیل اینکه دانشجویان و دانش‌آموزان شاهد افزایش تعرض و خشونت جنسی هستند، در مراکز آموزشی احساس ناامنی حاکم است و اقدام مؤثری در جلوگیری از خشونت جنسی انجام نمی‌شود. بر اساس مطالعات دانشگاه نانت از هر ده دانشجوی دختر، چهار نفر به نوعی قربانی خشونت جنسی یا جنسیتی می‌شوند.

فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک

در اوایل ۲۰۲۵م فرانسوا بایرو، نخست‌وزیر وقت فرانسه، تحت فشار قرار گرفت تا دربارهٔ نادیده گرفتن گزارش‌های آزار جنسی در یک مدرسهٔ کاتولیک در «بیرن» پاسخگو باشد. این مدرسه، پایگاه سیاسی او برای قدرت و مکانی بوده‌ است که همسر و چند فرزند او نیز در آن تحصیل کرده‌اند. مدارک زیادی دال بر این بود که وی از این موضوع مطلع بوده‌ و به پارلمان دروغ گفته‌ است.

رسوایی آزار جنسی در فدراسیون فوتبال فرانسه

در ۲۰۲۲م، نشریهٔ «سو فوت» با انتشار گزارشی افشاگرانه دربارهٔ آزار جنسی کارکنان زن در فدراسیون فوتبال فرانسه، فوتبال ملی این کشور را در آستانهٔ جام‌جهانی با حاشیه‌ای جدید روبرو کرد. در این گزارش، کارکنان زن فدراسیون ادعا کرده‌اند که پیامک‌های جنسی از سوی رئیس فدراسیون، دریافت کرده‌اند.

آزار جنسی در صنعت فیلم و سینمای فرانسه

صنعت سینمای فرانسه با بحران جدی سوءاستفاده و آزار جنسی مواجه است؛ بحرانی که حتی با وجود جنبش‌هایی مانند «من‌هم» همچنان ادامه دارد. برخی چهره‌های مشهور به آزار جنسی، حتی علیه کودکان، متهم شده‌اند و این موضوع «فرهنگ معافیت افراد سرشناس از مجازات» را با انتقادهای جدی روبرو کرده‌ است. یکی از جامعه‌شناسان فرانسوی، خشونت جنسی علیه زنان را ویژگی برجستهٔ این صنعت می‌داند. جودیت گودریش، بازیگر سرشناس، نیز در مراسمی رسمی فاش کرد که در نوجوانی قربانی تجاوز یک کارگردان بوده و خواستار مقابله جدی با این بحران شد.

رسوایی جنسی نماد صنعت فیلم فرانسه

ژرار دوپاردیو، بازیگر سرشناس فرانسوی و نماد سینمای این کشور، از سال ۲۰۲۰م به اتهام تجاوز جنسی تحت تحقیق قرار دارد و تاکنون ده‌ها زن علیه او شکایت کرده‌اند. این اتهامات باعث شد جوایز ایالتی کبک از او پس گرفته شود، فیلم‌هایش در تلویزیون عمومی سوئیس متوقف شود و مجسمه مومی‌اش از موزهٔ گروین پاریس برداشته شود. با وجود حمایت ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه از دوپاردیو، موج انتقادات فروکش نکرد. فعالان، سیاست‌مداران و سینماگران فرانسوی، حمایت ماکرون را بی‌احترامی به قربانیان خشونت جنسی دانستند. یکی از اساتید دانشگاه نیز این موضع را ادامه سنت دیرین توجیه سوءاستفاده جنسی توسط هنرمندان در فرانسه می‌داند.

پرونده‌های مهم آزار جنسی در فرانسه

بزرگ‌ترین پروندهٔ آزار جنسی کودکان

در فوریهٔ ۲۰۲۵م، بزرگ‌ترین پروندهٔ قضایی مربوط به کودک‌آزاری در فرانسه مورد رسیدگی قرار گرفت. متهم این پرونده، یک جراح معروف ۷۴ ساله با نام جوئل لو اسکوارنک است که به سوءاستفادهٔ جنسی از ۲۹۹ قربانی در طول سه دهه متهم شده بود که بیشتر آنها کودک بودند. متهم، در اعتراف خود اذعان داشت که اعمال نفرت‌انگیزی انجام داده‌ است. در بررسی اسناد این رسوایی بزرگ ۳۰۰ هزار عکس، ۶۵۰ فایل ویدئویی و دفترچه‌هایی پیدا شد که این پزشک خاطی، خود را یک کودک‌آزار تشریح کرده‌ است و جزئیات اعمال شنیع خود را توصیف کرده‌ است. شاکیان این پرونده، ۱۴۱ زن و ۱۵۸ مرد هستند که در زمان وقوع جنایت به‌طور متوسط یازده سال سن داشته‌اند. جوان‌ترین آنها یک کودک یک‌ساله و مسن‌ترین یک فرد ۷۰ ساله بوده‌ است. به‌دلیل اینکه قربانیان در زمان آزار در حالت بیهوشی بودند، از جنایت این پزشک آگاهی نداشتند و بعد از سال‌ها توسط لیستی اطلاع پیدا کردند که پلیس از این پزشک فرانسوی در مورد اسامی قربانیان پیدا کرده بود.

پروندهٔ پلیکو

ژیزل پلیکو، زن ۷۲ ساله فرانسوی، بین سال‌های ۲۰۱۱م تا ۲۰۲۰م بدون آگاهی، بارها از سوی همسرش دومینیک پلیکو و و ده‌ها مرد دیگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفت؛ همسرش با خوراندن داروی بی‌هوشی او را بی‌دفاع و این اتفاق‌ها را ضبط می‌کرد. این ماجرا وقتی فاش شد که دومینیک در سال ۲۰۲۰م به‌دلیل آزار جنسی در مکان عمومی دستگیر و تلفن همراهش بررسی شد. مدارک کشف‌شده نشان داد که حدود ۵۰ نفر در این تجاوزها نقش داشته‌اند. دادگاه علنی رسیدگی به این پرونده از ۲ سپتامبر ۲۰۲۴م آغاز شد و در ۱۹ دسامبر ۲۰۲۴م پایان یافت. ژیزل با شجاعت هویت خود را فاش کرد و به نماد مبارزه با خشونت جنسی در فرانسه تبدیل شد.

آزار جنسی میان مقامات فرانسوی

تاریخ سیاسی فرانسه همواره با رسوایی‌هایی اخلاقی از آزار و اذیت جنسی تا روابط نامشروع همراه بوده‌ است؛ به‌گونه‌ای که این موارد به‌دفعات در رسانه‌های ملی و بین‌المللی انعکاس یافته‌اند و تصویری از فساد اخلاقی نخبگان سیاسی را به نمایش گذاشته‌اند، ازجمله:

1. فلیکس فاور؛ رئیس‌جمهور فرانسه که در سال ۱۸۹۹م به‌طور ناگهانی، حین رابطهٔ جنسی با زنی جوان در کاخ الیزه جان خود را از دست داد.
2. آندره لو توکه؛ رئیس مجمع ملی فرانسه در ۱۹۵۹م که به‌خاطر برگزاری مهمانی‌های جنسی با دختران نوجوان مورد انتقاد قرار گرفت و با جرم‌های اخلاقی محکوم شد.
3. فرانسوا میتران (رئیس‌جمهور پیشین فرانسه)؛ در ۱۹۹۴م، روزنامهٔ «پاری‌مچ» افشا کرد که او یک دختر مخفی به نام «مازارین» دارد که فرزند او و معشوقه‌اش «آن پینگو» است. به‌دلیل تأهل او در زمان افشای این پرونده، این موضوع رسوایی بزرگی برای او ایجاد کرد.
4. فردریک میتران برادرزاده فرانسوا میتران؛ برادرزادهٔ فرانسوا میتران، در سال ۲۰۰۵م در خاطرات خود به تمایلات جنسی‌اش به پسران نوجوان اشاره کرده‌ است. با وجود اتهام رابطهٔ جنسی با پسران زیر سن قانونی، وی در سال ۲۰۱۲م به‌عنوان وزیر فرهنگ فرانسه منصوب شد.
5. دومینیک استراوس-کان؛ وی در سال ۲۰۱۱م که عهده‌دار ریاست صندوق بین‌المللی پول بود، به اتهام تعرض جنسی در نیویورک دستگیر شد و پروندهٔ وی جنجال زیادی به پا کرد.
6. جورج ترون؛ وی که سابقه عضویت در دولت وقت فرانسه را داشت، در سال ۲۰۱۱م با اتهام آزار جنسی دو همکار زن، مواجه شد، اما پس از دو سال به‌دلیل نبود مدارک کافی، از این اتهامات تبرئه شد. او در دسامبر ۲۰۱۵م نیز به‌طور غیرمنتظره‌ای از مقام خود کناره‌گیری کرد.

افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی سیاست‌مداران

«رشیده داتی»، وزیر زن سابق فرانسه، خواستار رسیدگی قاطع به آزار جنسی زنان میان مقامات ارشد سیاسی شده‌ است. او رفتار غیرقابل قبول سیاستمداران در سطوح بالا را جدی‌تر از آزار کلامی جوانان در حومه‌ شهرها دانست و خواستار تغییرات واقعی در رفتار و مسئولیت‌پذیری مقامات سیاسی شد.

قانونی شدن تجاوز جنسی به کودکان

در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰م برخی سیاست‌مداران فرانسوی عملاً از کودک‌آزاری حمایت می‌کردند و این حمایت همچنان به شکل تلاش برای کاهش محدودیت‌های قانونی در این زمینه ادامه دارد. در سال ۲۰۲۱م، پارلمان فرانسه حداقل سن رضایت به رابطهٔ جنسی را به پانزده سال کاهش داد تا فقط برقراری رابطهٔ جنسی با کودکان زیر پانزده سال، مجازات سنگین داشته باشد. با این تغییرات قانونی، برخی فعالان اجتماعی، دولت و پارلمان فرانسه را در تشدید و تسهیل کودک‌آزاری مقصر می‌دانند. با افزایش کودک‌آزاری، قانونی شدن تجاوز جنسی به کودکان در فرانسه به‌شکل غیرمستقیم و پنهانی در حال رخ دادن است.

خودسانسوری زنان فرانسوی

تنها ۷درصد قربانیان آزار جنسی در فرانسه به‌صورت رسمی اقدام به ثبت شکایت می‌کنند. اغلب زنان به‌دلیل ترس از بی‌تفاوتی مسئولان، موارد آزار جنسی را گزارش نمی‌دهند.

واکنش‌ها به آزار جنسی در فرانسه

اقدامات دولتی و نهادی برای کنترل و پیشگیری

• آگاهی‌بخشی دربارۀ حملات جنسی خیابانی؛ در سال ۲۰۱۸م آمار شکایت مربوط به آزار جنسی ۲۰درصد و آمار شکایت علیه تجاوز ۱۷درصد افزایش یافته‌ است که نشان‌دهندهٔ آگاهی و تمایل بیشتر دختران و زنان فرانسوی برای گزارش این جرائم است.
• تصویب قانون جرم‌انگاری آزار جنسی زنان و دختران در فضای مجازی، اماکن عمومی و محل کار در سال ۲۰۰۲م که البته در سال ۲۰۱۲م به بهانهٔ مغایرت با قانون اساسی لغو شد.
• بررسی پیشینهٔ مجرمان و نظارت بیشتر بر سوابق شغلی رانندگان وسایل نقلیه عمومی با هدف جلوگیری از اشتغال افراد سابقه‌دار در این مشاغل؛
• آموزش دیجیتالی کارکنان حمل‌ونقل برای همدلی بهتر با قربانیان؛
• استفاده از سیستم پیامکی هشداردهنده؛
• ممنوعیت استفاده از تصاویر جنسی در تبلیغات؛
• آموزش عمومی دانش‌آموزان در زمینهٔ خشونت علیه زنان و حمایت بهتر پلیس؛

کارشناسان، اقدامات دولت فرانسه برای تأمین امنیت زنان و مقابله با خشونت را کافی و بازدارنده نمی‌دانند. بحران آزار جنسی در وسایل نقلیه عمومی چنان شدت یافته که به گفتهٔ مارگو کولت، رهبر گروه Osez le Féminisme، در ۸۹درصد موارد، هیچ فرد یا حتی کارزار دولتی برای مقابله و مداخله در این زمینه اقدام مؤثری انجام نمی‌دهد. استانداردی برای آموزش مؤثر افسران پلیس وجود ندارد و دستگیری مجرمان نیز یک معضل جدی برای دولت است. دختران و زنان فرانسوی معتقدند عبور از برخی معابر به‌معنای تغییر سرنوشت آنها است

پویش‌ها و کارزارهای اجتماعی علیه آزار جنسی

• حمل‌ونقل عمومی: پویش «توقف کن، دیگر بس است» در نوامبر ۲۰۱۵م با همکاری نهادهای حمل‌ونقل پاریس و راه‌آهن برای مقابله با آزار جنسی در وسایل نقلیه عمومی راه‌اندازی شد.
• فضای مجازی و فرهنگی: پویش‌های Me Too (من‌هم) و Balance TonPorc (خوک خود را افشا کن) به‌عنوان حرکت‌هایی از سوی زنان فرانسوی آغاز شد که الهام‌بخش جنبش‌های جهانی افشای آزار جنسی بودند.

ریاکاری دولت فرانسه در برابر کودک‌آزاری

کارشناسان معتقدند که کودک‌آزاری در فرانسه تبدیل به یک فرهنگ شده‌ است که در سطوح و عرصه‌های مختلفی رخ می‌دهد و برخورد دولت با آن ریاکارانه و تصنعی است. دو سال بعد از تصویب قانونی بودن رابطهٔ جنسی بزرگسالان با کودکان، آمار آزارها افزایش بحرانی یافت. مجرمان آزار جنسی کودک، از مجازات در امان هستند و دولت، از افزایش افسران تخصصی در این حوزه خودداری می‌کند. سیاست‌مداران نیز به‌راحتی از خاطرات خود دربارۀ آزار جنسی کودکان صحبت می‌کنند و شواهد مبتنی بر کودک‌آزاری کارکنان کلیسا مرتب انتشار می‌یابد. همچنین در اثر عدم مقابله، قوانین همسو با آزار جنسی کودکان تصویب می‌شود و مدارس تبدیل به اماکنی ناامن شده‌اند. یکی دیگر از این معضلات، انتشار گستردهٔ ویدئوهای هرزه‌نگاری است و والدین با هدف تبلیغ هرزه‌نگاری، اقدام به فروش ویدئوهای تجاوز به کودکان می‌کنند.

آزار جنسی اقلیت‌ها از سوی پلیس فرانسه

فرانسه به‌عنوان یکی از مدعیان حقوق بشر، کانون تحجر علیه گروه‌های مهاجر، اقلیت و سیاه‌پوست است. پلیس علیه این گروه‌ها اقداماتی مانند قتل به‌دلیل شلیک گلولهٔ پلیس، خفه کردن، ضرب‌و شتم و آزار جنسی را اِعمال می‌کند.

پیامدهای آزار جنسی در فرانسه

انزوای زنان فرانسوی در خانه

بیش از یک‌چهارم زنان فرانسوی به‌دلیل نگرانی از قرار گرفتن در معرض آزار جنسی، به‌تنهایی منزل را ترک نمی‌کنند.

راهکار روزمرهٔ زنان برای گریز از آزار جنسی

بیش از نیمی از زنان فرانسوی برای جلوگیری از قربانی‌شدن پوشش خود را تغییر می‌دهند. پوشیدن شلوار به‌جای دامن، پوشیدن روسری برای پنهان‌کردن بالاتنه، استفاده از دوچرخه، تاکسی و خودرو به‌ویژه در عصرها و تغییر مسیر تردد از جمله اقدامات زنان فرانسوی برای جلوگیری از آزار جنسی است.

شکایت‌ها و استعفاها

چندین کارمند زن به‌دلیل آزار و اذیت جنسی و اخلاقی از فدراسیون فوتبال فرانسه استعفا داده‌اند. یکی از کارمندان سابق با شکایت از یکی از مدیران، فدراسیون را به پرداخت ده هزار یورو جریمه محکوم کرد.

اثرات مخرب آزار جنسی بر روی کودکان

کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، در صورت عدم حمایت با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شوند، ازجمله: اختلالات خوردن، بزهکاری، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، خودکشی، سقط جنین و افسردگی. آمارها نشان می‌دهد تنها نیمی از قربانیان تحت درمان قرار می‌گیرند و حدود ۹درصد آن‌ها مراقبت‌های تخصصی تروما دریافت می‌کنند.

منابع

• «اپیدمی آزار جنسی در اروپا؛ رکوردشکنی حملات جنسی به زنان در اماکن عمومی در فرانسه»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۱۵ مهر ۱۴۰۲ش.
• «ازدواج با محارم در اروپا/چرا فرانسه در برابر تغییر قانون مقاومت می‌کند؟» خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ش.
• «افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی «مقامات بالا»»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۲۷ مهر ۱۳۹۶ش.
• «آزار جنسی زنان فرانسه در حمل‌ونقل عمومی»، وب‌سایت ناگفته‌های صورتی، تاریخ بازدید: ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ش.
• «آمار وحشتناک تجاوز جنسی به زنان و دختران در فرانسه»، وب‌سایت مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوهٔ قضاییه، تاریخ درج مطلب: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
• «آمار هولناک از میزان خشونت جنسی علیه کودکان در فرانسه هر ۳ دقیقه یک کودک قربانی می‌شود!»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: ۱۱ آذر ۱۴۰۲ش.
• «افزایش آمار آزار و تجاوز جنسی به زنان فرانسه در سال ۲۰۱۸»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۱۲ بهمن ۱۳۹۷ش.
• «بالارفتن اعتراضات فرانسوی‌ها در پی افزایش آمار خشونت جنسی در دانشگاه‌ها»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: ۷ آذر ۱۴۰۲ش.
• «بزرگ‌ترین پروندهٔ آزار جنسی کودکان در فرانسه چیست؟»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۷ اسفند ۱۴۰۳ش.
• «تاریخچه‌ای از رسوایی‌های جنسی مقامات در فرانسه»، مشرق‌نیوز، تاریخ درج مطلب: ۲ خرداد ۱۳۹۵ش.
• «توحش پلیس فرانسه در قبال اقلیت‌ها/ از خفه‌کردن تا تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۱۸ تیر ۱۳۹۷ش.
• «جامعهٔ رکورددار خشونت جنسی علیه زنان»، جامعهٔ خبری تحلیلی الف، تاریخ درج مطلب: ۲۸ شهریور ۱۴۰۳ش.
• «جراح فرانسوی به آزار جنسی ۲۹۹ زن و کودک متهم شد»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۷ اسفند ۱۴۰۳ش.
• «رسوایی بزرگ در فدراسیون فوتبال فرانسه/ آزار جنسی گسترده»، وب‌سایت مؤسسهٔ مطالعاتی تحریریه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ش.
• «خشونت جنسی در وسایل نقلیهٔ عمومی فرانسه به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته‌است»، وب‌سایت یورونیوز، تاریخ درج مطلب: ۱۱ مارچ ۲۰۲۵م.
• «سالانه ۱۶۰ هزار کودک در فرانسه قربانی خشونت جنسی می‌شوند»، وب‌سایت یورونیوز فارسی، تاریخ درج مطلب: ۱ مارچ ۲۰۲۱م.
• «سونامی تجاوز و خشونت جنسی در فرانسه به روایت آمار»، وب‌سایت همشهری‌آنلاین، تاریخ درج مطلب: ۶ آذر ۱۴۰۳ش.
• «فرانسه زیر فشار رسیدگی به پرونده‌های تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۴ فرودین ۱۴۰۴ش.
• «فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک نخست‌وزیر فرانسه را به دردسر انداخت»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: ۲۷ بهمن ۱۴۰۳ش.
• «طوفان اعتراض به سوءاستفاده جنسی در صنعت سینمای فرانسه»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۵ اسفند ۱۴۰۲ش.
• «کشورهای غربی در جمع بدترین کشورها از نظر آمار تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: ۱۷ تیر ۱۴۰۲ش.
• «کلاه قانون بر سر رابطهٔ جنسی با نزدیکان در فرانسه»، خبرگزاری آنا، تاریخ درج مطلب: ۳ اسفند ۱۳۹۹ش.
• محمدزاده، حمیده، «آزار جنسی در فرانسه و ایالات‌متحده (۳)»، وب‌سایت کانون انسان‌شناسی و فرهنگ، تاریخ درج مطلب: ۴ بهمن ۱۴۰۰ش.
• «نحوهٔ اثبات جرم تجاوز جنسی چیست؟»، وب‌سایت فرارو، تاریخ درج مطلب: ۵ آذر ۱۴۰۱ش.