آزار جنسی در فرانسه

آزار جنسی در فرانسه؛ رفتارهایی با ماهیت جنسی و همراه با تحقیر، تهدید یا تعرض در فرانسه.

سازمان جهانی بهداشت در گزارشی در 2023م، فرانسه را دوازدهمین کشور در رده‌بندی جهانی تجاوز جنسی معرفی کرده است. اوضاع بحران آزار جنسی در فرانسه به حدی وخیم است که این موضوع، به یک فرهنگ عادی مبدل شده است و ردپای آن در بین مقامات سیاسی، مدارس، کارمندان، مدارس و فدراسیون فوتبال به‌وضوح نمایان است. کارشناسان معتقدند که تلاش‌های دولت برای مقابله با آن ناکافی، تصنعی و محافظه‌کارانه است و برخی، پاریس را بدترین شهر از لحاظ آمار آزار جنسی می‌دانند.

مفهوم‌شناسی

آزار جنسی، بازۀ وسیعی از رفتارها مانند مزاحمت خیابانی تا سوءاستفادۀ جنسی و تجاوز را شامل می‌شود. آزار جنسی رفتاری با ماهیت جنسی است که در فرد یا افرادی از طریق راه‌هایی مانند آزار کلامی، اجبار، تحقیر جنسیتی، بهره‌گیری ناخواسته و ارعاب و تهدید برای دریافت توجه یا تحقیر جنسی، به شخصیت طرف مقابل تعرض می‌کنند.

ریشه‌های تاریخی اصطلاح آزار جنسی در فرانسه

اصطلاح آزار جنسی در فرانسه پیشینه‌ای تاریخی دارد که به دوران فئودالیسم بازمی‌گردد؛ زمانی که مفاهیمی مانند le droit de cuissage یا «حق شب اول» میان طبقات حاکم رواج داشت. طبق این باور رایج، اربابان و پادشاهان بر این تصور بودند که حق دارند در شب عروسی یکی از رعایای خود با عروس رابطه جنسی برقرار کنند.

در قرن نوزدهم، این اصطلاح به سوءاستفاده از قدرت در کارخانه‌ها تغییر یافت، جایی که کارفرمایان با استفاده از قدرت خود روابط جنسی با کارگران زن برقرار می‌کردند. با آغاز صنعتی شدن در دهه ۱۹۸۰م، این اصطلاح دوباره برای آگاهی‌بخشی به آزار جنسی در محیط‌های کاری و اجتماعی استفاده شد، که منجر به تغییر نگرش‌ها و توجه بیشتر به حقوق قربانیان آزار جنسی شد.

قانون آزار جنسی در فرانسه

در فرانسه، قانون آزار و اذیت جنسی به‌طور مشخص در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱م وارد کتاب دوم قانون مجازات شد و این رفتار را در زمرۀ «توهین به اشخاص» قرار داد. این قانون به‌صراحت سوءاستفاده از موقعیت قدرت برای تحمیل خواسته‌های جنسی را جرم تلقی می‌کند. در چارچوب قوانین کیفری فرانسه، آزار جنسی نوعی خشونت جنسی به‌شمار می‌رود که از نظر شدت، پس از تجاوز جنسی و نمایشگری (مانند عورت‌نمایی و بدن‌نمایی)، در رتبۀ چهارم قرار دارد. این نوع آزار عمدتاً ناظر بر فشار روانی‌ای است که افراد صاحب منصب برای وادار کردن زیردستان خود به روابط جنسی اعمال می‌کنند.

آمار و ارقام آزار جنسی در فرانسه

براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در 2023م، فرانسه، در رتبۀ دوازدهم از نظر آمار تجاوز جنسی در سطح جهان قرار دارد. مطالعات آژانس ملی جرم در فرانسه در 2024م اعلام کرده است که در فرانسه هفت برابر دیگر کشورها، آزارهای جنسی رخ می‌دهد. مرکز ملی پایش بزهکاری در حمل‌ونقل برای نخستین بار در 2019م اعلام کرد که در حدود 91درصد حملۀ جنسی در پاریس رخ داده است.

جنسیت و سن قربانی

براساس گزارش رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان، بیش از 90‌درصد قربانیان آزار جنسی را زنان تشکیل می‌دهند. 67‌درصد این قربانیان کمتر از هجده سال سن داشته‌اند و 23‌درصد آن‌ها دچار معلولیت بوده‌اند که نشان‌دهندۀ گستردگی و عمق بحران است. مرکز ملی پایش بزهکاری در حمل‌ونقل در 2020م گزار ش داده است که حدود 220 هزار نفر که 86درصد آنها زن بوده‌اند، قربانی حملات جنسی شده‌اند. بر اساس آمار مطالعۀ مؤسسۀ نظرسنجی ایپسوس در 2022م بیش از 80درصد زنان در اماکن عمومی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند که تنها 20درصد آنها کمک دریافت کرده‌اند.

شورای عالی برابری زن و مرد فرانسه در گزارش سال 2024م اعلام کرده است که نزدیک به نیمی از زنان این کشور حداقل یکبار مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند و فرانسه یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای زنان محسوب می‌شود. این شورا همچنین از وقوع سالانه حدود 94هزار مورد تعرض به زنان و 160هزار مورد تعرض به کودکان در این کشور خبر داده است که وضعیت را بسیار نگران‌کننده نشان می‌دهد.

ماهیت افراد متجاوز

رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان در گزارش سال ۲۰۲۵م اعلام کرده است که ۹۶‌درصد متجاوزان جنسی مرد هستند و ۸۶‌درصد آن‌ها تابعیت فرانسوی دارند. همچنین، ۲۱‌درصد این تجاوزها به‌صورت گروهی انجام شده است.

این مرکز همچنین گزارش داده است که در بازۀ سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۴م، ۱۵۲ مورد خشونت جنسی توسط رانندگان اتوبوس، سرویس‌های مدارس و آمبولانس ثبت شده است.

آشنایی متجاوز و قربانی

بر اساس گزارش رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان در 2025م، 90درصد قربانیان، مجاوز را می‌شناسند و 46درصد این موارد توسط همسر سابق یا اعضای خانواده و 21درصد از سوی همسایه، همکلاسی، همکار و دوست بوده است. وضعیت آزار جنسی در فرانسه به گونه‌ای است که یورونیوز در سال ۲۰۲۴ اعلام کرد ۴۹‌درصد زنان پزشک فرانسوی در طول دوران تحصیل و اشتغال خود مورد آزار جنسی از سوی همکاران مرد قرار گرفته‌اند. این زنان مواردی مانند توهین جنسی، آزار جنسی، تعرض جنسی و تجاوز جنسی را تجربه کرده‌اند.

گزارش سازمان بین‌المللی کار بر روی 4.5 میلیون کارمند در فاصلۀ 2017 تا 2019م بیانگر آن است که حدود 52درصد زنان در محل کار مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.

مکان آزار جنسی

مسئلۀ آزار جنسی زنان در فرانسه تبدیل به مشکلی تکراری شده است. بر اساس گزارش مرکز پایش بزهکاری ملی در فرانسه، در 2019م از هر پنج زن یکی از آنها در مکان‌های عمومی قربانی حملات جنسی شده است. بر اساس آمار رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان، میزان خشونت جنسی در وسایل نقلیه عمومی فرانسه از سال ۲۰۱۶م تا ۲۰۲۴م با افزایش چشمگیری مواجه بوده و ۸۶درصد رشد داشته است. پلیس فرانسه در سال ۲۰۲۴ نزدیک به ۳ هزار و ۳۷۴ مورد خشونت جنسی در وسایل حمل‌ونقل عمومی را ثبت کرده است که این رقم نسبت به سال قبل ۶ درصد و در مقایسه با سال ۲۰۲۲ حدود ۹ درصد رشد نشان می‌دهد.

منطقۀ ایل-دو-فرانس، شامل پاریس و حومه‌های آن، بیشترین سهم را از آزارهای جنسی در وسایل حمل‌ونقل عمومی به خود اختصاص داده است؛ به‌گونه‌ای که ۴۴درصد از کل موارد گزارش‌شده در همین ناحیه ثبت شده‌اند. همچنین، آمارها نشان می‌دهد که از هر ده زن ساکن این منطقه، هفت نفر در مقطعی از زندگی خود تجربه‌ای از خشونت جنسی در وسایل نقلیۀ عمومی داشته‌اند.

آزار جنسی کودکان در فرانسه

بر اساس گزارشی تکان‌دهنده از گروه ویژه خشونت خانگی فرانسه، آمار آزار جنسی در فرانسه از 2019م تا 2022م با یک صیر صعودی به‌میزان 30درصد افزایش پیدا کرده است و قربانیان در بازۀ سنی شش ماه تا دوازده سال هستند. بر اساس برآوردها، در 2023م، سالانه بیش از 160 هزار کودک در این کشور قربانی خشونت جنسی می‌شوند؛ آماری معادل آزار یک کودک در هر سه دقیقه. همچنین 5.4 میلیون نفر از شهروندان فرانسوی اذعان داشته‌اند که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. این شرایط، فرانسه را به مرکز اصلی کودک‌آزاری تبدیل کرده است.

کمیسون مستقل تحقیق که در مارس 2021م توسط ماکرون با هدف تصمیم‌گیری برای مقابله با خشونت جنسی علیه خانواده و نزدیکان ایجاد شد، در ، اعلام کرد که 90درصد قربانیان خشونت جنسی را دختران تشکیل می‌دهند و 80درصد آزارها از سوی اعضای خانواده و نزدیکان انجام می‌گیرد. این مرکز اعلام کرده است که بسیاری از متجاوزان از رابطۀ اعتماد میان خود و کودک سوءاستفاده می‌کنند، به‌عنوان مثال، از هر سه متجاوز به کودکان، یک مورد پدر آنها است. میانگین سن کودکانی که از سوی اعضای خانواده مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند، برای دختران حدود ۷ سال و برای پسران حدود ۸ سال است. اغلب این قربانیان تا دست‌کم ۱۰ سال پس از وقوع، دربارۀ این تجربه سکوت می‌کنند و آن را افشا نمی‌کنند. بر اساس گزارش سرپرست گروه ویژۀ خشونت قانونی، روزانه حدود 450 کودک و نوجوان مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند که تنها پنجاه مورد آن به اطلاع نهادهای قانونی می‌رسد.

آزار جنسی در دانشگاه‌های فرانسه

آمار خشونت جنسی در میان دانشجویان فرانسوی به‌ویژه دختران افزایش یافته و این مسئله نگرانی‌های زیادی را ایجاد کرده است. به گزارش پایگاه خبری فرنس24، به‌دلیل اینکه دانشجویان و دانش‌آموزان شاهد افزایش تعرض و خشونت جنسی هستند، در مراکز آموزشی احساس بی‌امنیتی حاکم است و در این مراکز، هیچ‌گونه اقدام مؤثری در جلوگیری از خشونت جنسی و جنسیتی انجام نمی‌شود. بر اساس مطالعات دانشگاه نانت از هر ده دانشجوی دختر، چهار نفر به نوعی قربانی خشونت جنسی یا جنسیتی می‌شوند.

فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک

در اوایل 2025م فرانسوا بایرو، نخست‌وزیر وقت فرانسه، تحت فشار قرار گرفت تا درباره نادیده گرفتن گزارش‌های آزار جنسی در یک مدرسۀ کاتولیک در "بیرن" پاسخگو باشد. این مدرسه، پایگاه سیاسی او برای قدرت و مکانی بوده است که همسر و چند فرزند او نیز در آن تحصیل کرده‌اند. این در حالی است که مدارک زیادی دال بر این دارد که نه تنها او از این موضوع مطلع بوده است؛ بلکه به پارلمان دروغ گفته است.

رسوایی آزار جنسی در فدراسیون فوتبال فرانسه

در 2022م، نشریۀ «سو فوت» با انتشار گزارشی افشاگرانه درباره آزار جنسی کارکنان زن در فدراسیون فوتبال فرانسه، فوتبال ملی این کشور را در آستانۀ جام‌جهانی با حاشیه‌ای جدید روبرو کرد. در این گزارش، کارکنان زن فدراسیون ادعا کرده‌اند که پیامک‌های جنسی از سوی رئیس فدراسیون، دریافت کرده‌اند.

پرونده‌های مهم آزار جنسی در فرانسه

 بزرگ‌ترین پروندۀ آزار جنسی کودکان

در فوریۀ 2025م، بزرگ‌ترین پروندۀ قضایی مربوط به کودک‌آزاری در فرانسه مورد رسیدگی قرار گرفت. متهم این پروندۀ شوکه‌کننده، یک جراح معروف 74 ساله با نام جوئل لو اسکوارنک است که به سوءاستفادۀ جنسی از 299 قربانی در طول سه دهه متهم شده بود که بیشتر آنها کودک بودند. متهم، در اعتراف خود اذعان داشت که اعمال نفرت‌انگیزی انجام داده است. در بررسی اسناد این رسوایی بزرگ 300 هزار عکس، 650 فایل ویدئویی و دفترچه‌هایی پیدا شد که این پزشک خاطی، خود را یک کودک‌آزار تشریح کرده است و جزئیات اعمال شنیع خود را توصیف کرده است. شاکیان این پرونده، 141 زن و 158 مرد هستند که در زمان وقوع جنایت به‌طور متوسط یازده سال سن داشته‌‌اند. جوان‌ترین آنها یک کودک یک ساله و مسن‌ترین یک فرد 70 ساله بوده است. به‌دلیل اینکه قربانیان در زمان آزار در حالت بیهوشی بودند، از جنایت این پزشک آگاهی نداشتند و بعد از سال‌ها توسط لیستی که پلیس از این پزشک فرانسوی در مورد اسامی قربانیان پیدا کرده بود، اطلاع پیدا کردند.

 پروندۀ پلیکو

ژیزل پلیکو، زن ۷۲ ساله فرانسوی، بین سال‌های 2011م تا 2020م بدون آگاهی، بارها از سوی همسرش دومینیک پلیکو و و ده‌ها مرد دیگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفت؛ همسرش با خوراندن داروی بی‌هوشی او را بی‌دفاع می‌کرد و این اتفاق‌ها را ضبط می‌نمود. این ماجرا وقتی فاش شد که دومینیک در سال 2020م به‌دلیل آزار جنسی در مکان عمومی دستگیر و تلفن همراهش بررسی شد. مدارک کشف‌شده نشان داد که حدود ۵۰ نفر در این تجاوزها نقش داشته‌اند. دادگاه علنی رسیدگی به این پرونده از ۲ سپتامبر 2024م آغاز شد و در ۱۹ دسامبر 2024م پایان یافت. ژیزل با شجاعت هویت خود را فاش کرد و به نماد مبارزه با خشونت جنسی در فرانسه تبدیل شد..

ردپایی از آزار جنسی در میان مقامات فرانسوی

تاریخ سیاست فرانسه همواره با رسوایی‌هایی اخلاقی زیادی از آزار و اذیت جنسی تا روابط نامشروع همراه بوده است؛ به‌گونه‌ای که این موارد به‌دفعات در رسانه‌های ملی و بین‌المللی انعکاس یافته‌اند و تصویری از فساد اخلاقی نخبگان سیاسی را به نمایش گذاشته‌اند. این معضلات به‌ویژه در یک قرن اخیر به‌صورت مکرر افکار عمومی را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند. نمونه‌ای از رسوایی‌های جنسی مقامات فرانسوی عبارتند از:

1. فلیکس فاور؛ رئیس‌جمهور فرانسه که در سال ۱۸۹۹م به‌طور ناگهانی در حین رابطۀ جنسی با زنی جوان در کاخ الیزه جان خود را از دست داد.
2. آندره لو توکه؛ رئیس مجمع ملی فرانسه در ۱۹۵۹م که به‌خاطر برگزاری مهمانی‌های جنسی با حضور دختران نوجوان مورد انتقاد قرار گرفت و با جرم‌های اخلاقی محکوم شد.
3. فرانسوا میتران؛ در ۱۹۹۴م، روزنامهٔ «پاری‌مچ» افشا کرد که او یک دختر مخفی به نام «مازارین» دارد که فرزند او و معشوقه‌اش «آن پینگو» است. به‌دلیل تأهل او در زمان افشای این پرونده، این موضوع رسوایی بزرگی برای او ایجاد کرد. نگرانی بالای او برای مخفی کردن این خبر از رسانه‌ها موجب شد که به بهانهٔ مبارزه با تروریسم دستور به شنود غیرقانونی مکالمات بدهد.
4. فردریک میتران برادرزاده فرانسوا میتراند (رئیس‌جمهور سابق)؛ برادرزادهٔ فرانسوا میتران، رئیس‌جمهور پیشین فرانسه، در سال ۲۰۰۵م در خاطرات خود به تمایلات جنسی‌اش نسبت به پسران نوجوان اشاره کرده است. نکتهٔ جالب این است که با وجود این افشاگری و اتهام به داشتن رابطهٔ جنسی با پسران زیر سن قانونی در ۲۰۰۹م، وی در سال ۲۰۱۲م به‌عنوان وزیر فرهنگ فرانسه منصوب شد.
5. دومینیک استراوس-کان: وی که در ۲۰۱۱م در زمانی که عهده‌دار ریاست صندوق بین‌المللی پول بود، به اتهام تعرض جنسی در نیویورک دستگیر شد و پروندهٔ وی جنجال زیادی به پا کرد.
6. جورج ترون؛ وی که سابقه عضویت در دولت وقت فرانسه را داشت، در سال ۲۰۱۱م با اتهام آزار جنسی دو همکار زن مواجه شد، اما پس از دو سال به‌دلیل نبود مدارک کافی، از این اتهامات تبرئه شد. او در دسامبر ۲۰۱۵م نیز به‌طور غیرمنتظره‌ای از مقام خود کناره‌گیری کرد.

افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی سیاست‌مداران

«رشیده داتی»، وزیر زن سابق فرانسه، خواستار رسیدگی قاطع به آزار جنسی زنان در میان مقامات ارشد سیاسی شده است. او با اشاره به رسوایی‌های اخیر در هالیوود، تأکید کرده که آزار کلامی جوانان در حومه‌ها به اندازۀ رفتار غیرقابل قبول سیاستمداران در سطوح بالا جدی نیست و این وضعیت نیازمند تغییرات واقعی در رفتار و مسئولیت‌پذیری مقامات سیاسی است.

قانونی شدن تجاوز جنسی به کودکان

در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰م برخی سیاست‌مداران فرانسوی عملاً از کودک‌آزاری حمایت می‌کردند و این حمایت همچنان به‌ شکل تلاش برای کاهش محدودیت‌های قانونی در این زمینه ادامه دارد. در سال م۲۰۲۱، پارلمان فرانسه حداقل سن رضایت به رابطۀ جنسی را به پانزده سال کاهش داد؛ به این معنا که برقراری رابطۀ جنسی با کودکان زیر پانزده سال، تجاوز جنسی تلقی می‌شود و مجازات سنگینی به‌دنبال دارد. با این حال، نوجوانان بالای پانزده سال می‌توانند با رضایت خود با بزرگسالان رابطه برقرار کنند. این تغییرات قانونی باعث شده است که برخی کارشناسان و فعالان، دولت و پارلمان فرانسه را در تشدید کودک‌آزاری مقصر بدانند، زیرا این قوانین به نوعی امکان سوءاستفاده و تجاوز جنسی به کودکان را تسهیل می‌کنند. با افزایش کودک‌آزاری، قانونی شدن تجاوز جنسی به کودکان در فرانسه به‌شکل غیرمستقیم و پنهانی در حال رخ دادن است.

خودسانسوری زنان فرانسوی در پایتخت حقوق بشر

تنها 7درصد قربانیان آزار جنسی در فرانسه به‌صورت رسمی اقدام به ثبت شکایت می‌کنند. اغلب زنان به‌دلیل ترس از بی‌تفاوتی مسئولان و جدی نگرفته شدن شکایت، موارد آزار جنسی را گزارش نمی‌دهند.

اقدامات دولتی برای مقابله با آزار جنسی

در 2002م، اولین قانون جرم‌انگاری آزار جنسی زنان و دختران در فضای مجازی، اماکن عمومی و محل کار تصویب شد که بعد از سه دهه هنوز ابهامات قانونی دارد. این قانون در مه 2012م به‌ بهانۀ مغایرت با قانون اساسی لغو شد و در این شرایط بود که قربانیان آزار جنسی در خلأ قانون، تا چندین ماه هیچ‌گونه حمایتی دریافت نکردند.

با شدت گرفتن آزار جنسی در اماکن عمومی، وزیر کشور اقدام به اجرایی کردن عملیاتی بزرگ برای ایمنی زنان کرد که در این عملیات پنج میلیون تراکت برای آگاهی‌بخشی در مورد حملات جنسی خیابانی توزیع شد. با وجود این تلاش‌ها، شواهد بیانگر عدم اثربخشی این راهکارها و بحرانی شدن بیشتر اوضاع است.

در 2016م، دولت با هدف سرکوب آزار جنسی متوسل به اقداماتی متعددی مانند آموزش دیجیتالی کارکنان حمل‌ونقل برای همدلی بهتر با قربانیان شد. همچنین ارائۀ خدماتی مانند امکان استفاده از سیستم پیامکی هشداردهنده و ممنوع کردن استفاده از استفاده از تصاویر جنسی در تبلیغات از جمله تلاش‌های دولت برای مقابله با آزار جنسی است. همچنین دولت اقداماتی برای ارائۀ آموزش عمومی دانش‌آموزان در زمینۀ خشونت علیه زنان و حمایت بهتر پلیس ارائه کرد.

این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که اقدامات دولت فرانسه برای تأمین امنیت زنان و مقابله با خشونت، ناکافی است؛ زیرا بحران آزار جنسی در وسایل نقلیه عمومی چنان شدت یافته که به گفتهٔ مارگو کولت، رهبر گروه Osez le Féminisme، در ۸۹ درصد موارد، هیچ فرد یا حتی کارزار دولتی برای مقابله و مداخله در این زمینه اقدام مؤثری انجام نمی‌دهد.

ریاکاری دولت فرانسه در برابر فاجعۀ کودک‌آزاری

کارشناسان معتقدند که کودک‌آزاری در فرانسه تبدیل به یک فرهنگ شده است که در سطوح و عرصه‌های مختلفی رخ می‌دهد و برخورد دولت با آن ریاکارانه و تصنعی است. دو سال بعد از تصویب قانونی بودن رابطۀ جنسی بزرگسالان با کودکان، آمار آزارها افزایش بحرانی یافت. مجرمان آزار جنسی کودک، از مجازات در امان هستند و دولت، از افزایش افسران تخصصی در این حوزه خودداری می‌کند.

جامعه‌شناسان معتقدند که آماده نبودن دولت فرانسه برای مقابله با کودک‌آزادی معضلات فراوانی به بار آورده است. در این وضعیت، سیاست‌مداران به‌راحتی از خاطرات خود از آزار جنسی کودکان صحبت می‌کنند و شواهد مبتنی بر  کودک‌آزاری کارکنان کلیسا مرتب انتشار می‌یابد. همچنین در اثر عدم مقابله، قوانین همسو با آزار جنسی کودکان تصویب می‌شود و مدارس تبدیل به اماکنی ناامن شده‌اند. یکی دیگر از این معضلات، انتشار گستردۀ ویدئوهای هرزه‌نگاری است و والدین، با هدف تبلیغ هرزه‌نگاری، اقدام به فروش ویدئوهای تجاوز به کودکان می‌کنند.

آزار جنسی اقلیت‌ها از سوی پلیس فرانسه

فرانسه به‌عنوان یکی از مدعیان حقوق بشر، کانون تحجر علیه گروه‌های مهاجر، اقلیت و سیاه‌پوست است. پلیس علیه این گروه‌ها اقداماتی مانند قتل به‌دلیل شلیک گلولۀ پلیس، خفه کردن، ضرب‌و شتم و آزار جنسی را اِعمال می‌کند.

دیدگاه‌ها در مورد آزار جنسی در فرانسه

یکی از مصاحبه‌کنندگان با خبرگزاری The Local، پاریس را بدترین شهر از نوع آزار جنسی توصیف کرده است که مردان برای صحبت‌های خود و احساسی که در یک فرد ایجاد می‌کنند، اهمیتی قائل نیستند. شدت آزادی مردان به‌حدی زیاد است که آنها در مترو، صندلی خود را عوض می‌کنند تا با نشستن در کنار زنان و صحبت کردن، آنها را به گوشه‌ای بکشانند و آزار دهند.

«فدریکا مورگینی»، رئیس سابق سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا معتقد است که خشونت جنسی علیه زنان به سطح اضطراری رسیده است و تقریبا تمام افرادی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند زن هستند.

به عقبدۀ جامعه‌شناسان ارقام بالا و شوکه‌کنندۀ حملات جنسی به زنان، نشانگر لزوم توجه به ارتقای ایمنی زنان در فضاهای عمومی است. حملۀ جنسی به زنان در اماکن عمومی، چالشی مستمر است که هرچند با وجود شکایت بالا به صدر اخبار می‌آید؛ ولی در اثر بی‌توجهی مقامات مجددا به حاشیه کشیده می‌شود.

کارشناسان معتقدند که علی‌رغم صیر صعودی آزار جنسی، قوانین موجود بازدارنده نیست؛ چرا که استانداردی برای آموزش مؤثر افسران پلیس وجود ندارد. همچنین شناسایی و دستگیری مجرمان یک معضل جدی برای دولت است. دختران و زنان فرانسوی جرأت تردد از برخی محله‌ها و خیابان‌ها را ندارند و معتقدند عبور از برخی از معابر به‌معنای تغییر سرنوشت آنها است

پیامدهای آزار جنسی در فرانسه

انزوای زنان فرانسوی در خانه

بیش از یک‌چهارم زنان فرانسوی به‌دلیل نگرانی از قرار گرفتن در معرض آزار جنسی، به‌تنهایی منزل را ترک نمی‌کنند.

راهکار روزمرۀ زنان برای گریز از آزار

بیش از نیمی از زنان فرانسوی برای جلوگیری از قربانی شدن پوشش خود را تغییر می‌دهند. نظرسنجی‌ها بیانگر آن است که آنها با پوشیدن شلوار به‌جای دامن، پوشیدن روسری برای پنهان کردن بالاتنه، استفاده کردن از دوچرخه، تاکسی و خودرو به‌ویژه در عصرها و تغییر مسیر تردد از جمله اقداماتی است که آنها برای جلوگیری از آزار جنسی انجام می‌دهند.

شکایات و استعفاها

چندین کارمند زن به‌دلیل آزار و اذیت جنسی و اخلاقی از فدراسیون فوتبال فرانسه استعفا داده‌اند. یکی از کارمندان سابق با شکایت از یکی از مدیران، فدراسیون را به پرداخت ده هزار یورو جریمه محکوم کرد.

اثرات مخرب آزار جنسی کودکان

کارشناسان معتقدند تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، در صورت عدم حمایت با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شوند؛ این مشکلات شامل اختلالات خوردن، بزهکاری، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، خودکشی، سقط جنین و افسردگی است. همچنین آمارها نشان می‌دهد تنها نیمی از قربانیان تحت درمان قرار می‌گیرند و حدود ۹درصد آن‌ها مراقبت‌های تخصصی تروما دریافت می‌کنند..

واکنش‌ها به آزار جنسی در فرانسه

اقدامات دولتی و نهادی برای کنترل و پیشگیری

• تصویب قانون: در 2002م، اولین قانون جرم‌انگاری آزار جنسی زنان و دختران در فضای مجازی، اماکن عمومی و محل کار تصویب شد که بعد از سه دهه هنوز ابهامات قانونی دارد. این قانون در مه 2012م به‌ بهانۀ مغایرت با قانون اساسی لغو شد و در این شرایط بود که قربانیان آزار جنسی در خلأ قانون، تا چندین ماه هیچ‌گونه حمایتی دریافت نکردند.
• بررسی پیشینۀ مجرمان: مرکز رصدخانۀ ملی خشونت علیه زنان با نظارت بیشتر بر سوابق شغلی رانندگان وسایل نقلیه عمومی، به‌دنبال جلوگیری از اشتغال افراد سابقه‌دار در این مشاغل است.

• تشکیل کمیسیون رسمی تحقیق:در سال 2021م، کمیسیون مستقل سوءاستفاده جنسی از سوی اعضای خانواده به‌دستور رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، تشکیل شد. این اقدام پس از افشای مورد آزار جنسی در خانواده یکی از وزیران صورت گرفت.

پویش‌ها و کارزارهای اجتماعی علیه آزار جنسی

• حمل‌ونقل عمومی: پویش «توقف کن، دیگر بس است» در نوامبر 2015م با همکاری نهادهای حمل‌ونقل پاریس و راه‌آهن برای مقابله با آزار جنسی در وسایل نقلیه عمومی راه‌اندازی شد.

• فضای مجازی و فرهنگی: پویش‌های Me Too# و Balance TonPorc# (خوک خود را افشا کن) به‌عنوان حرکت‌هایی از سوی زنان فرانسوی آغاز شد که الهام‌بخش جنبش‌های جهانی افشای آزار جنسی بودند.

افزایش آگاهی و گزارش‌دهی

در سال 2018م آمار شکایت مربوط به آزار جنسی 20درصد و آمار شکایت علیه تجاوز 17درصد افزایش یافته است که نشان‌دهندۀ آگاهی و تمایل بیشتر دختران و زنان برای گزارش این جرائم است.

پانویس

دیدگاه‌های ارزیابان

منابع

• «اپیدمی آزار جنسی در اروپا؛ رکوردشکنی حملات جنسی به زنان در اماکن عمومی در فرانسه»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 15 مهر 1402ش.
• «ازدواج با محارم در اروپا/چرا فرانسه در برابر تغییر قانون مقاومت می‌کند؟» خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 18 بهمن 1401ش.
• «افشاگری وزیر سابق فرانسوی از آزارهای جنسی «مقامات بالا»»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 27 مهر 1396ش.
• «آزار جنسی زنان فرانسه در حمل‌ونقل عمومی»، وب‌سایت ناگفته‌های صورتی، تاریخ بازدید: 17 فروردین 1404ش.
• «آمار وحشتناک تجاوز جنسی به زنان و دختران در فرانسه»، وب‌سایت مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوۀ قضاییه، تاریخ درج مطلب: 11 اردیبهشت 1402ش.
• «آمار هولناک از میزان خشونت جنسی علیه کودکان در فرانسه هر 3 دقیقه یک کودک قربانی می‌شود!»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: 11 آذر 1402ش.
• «افزایش آمار آزار و تجاوز جنسی به زنان فرانسه در سال 2018»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 12 بهمن 1397ش.
• «بالارفتن اعتراضات فرانسوی‌ها در پی افزایش آمار خشونت جنسی در دانشگاه‌ها»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: 7 آذر 1402ش.
• «بزرگ‌ترین پروندۀ آزار جنسی کودکان در فرانسه چیست؟»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 7 اسفند 1403ش.
• «تاریخچه‌ای از رسوایی‌های جنسی مقامات در فرانسه»، مشرق‌نیوز، تاریخ درج مطلب: 2 خرداد 1395ش.
• «توحش پلیس فرانسه در قبال اقلیت‌ها/ از خفه‌کردن تا تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 18 تیر 1397ش.
• «جامعۀ رکورددار خشونت جنسی علیه زنان»، جامعۀ خبری تحلیلی الف، تاریخ درج مطلب: 28 شهریور 1403ش.
• «جراح فرانسوی به آزار جنسی 299 زن و کودک متهم شد»، وب‌سایت شفقنا، تاریخ درج مطلب: 7 اسفند 1403ش.
• «رسوایی بزرگ در فدراسیون فوتبال فرانسه/ آزار جنسی گسترده»، وب‌سایت مؤسسۀ مطالعاتی تحریریه، تاریخ درج مطلب: 19 شهریور 1401ش.
• «خشونت جنسی در وسایل نقلیۀ عمومی فرانسه به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است»، وب‌سایت یورونیوز، تاریخ درج مطلب: 11 مارچ 2025م.
• «سالانه 160 هزار کودک در فرانسه قربانی خشونت جنسی می‌شوند»، وب‌سایت یورونیوز فارسی، تاریخ درج مطلب: 1 مارچ 2021م.
• «سونامی تجاوز و خشونت جنسی در فرانسه به روایت آمار»، وب‌سایت همشهری‌آنلاین، تاریخ درج مطلب: 6 آذر 1403ش.
• «فرانسه زیر فشار رسیدگی به پرونده‌های تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 4 فرودین 1404ش.
• «فساد اخلاقی در یک مدرسه کاتولیک نخست‌وزیر فرانسه را به دردسر انداخت»، وب‌سایت کیهان، تاریخ درج مطلب: 27 بهمن 1403ش.
• «طوفان اعتراض به سوءاستفاده جنسی در صنعت سینمای فرانسه»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 5 اسفند 1402ش.
• «کشورهای غربی در جمع بدترین کشور‌ها از نظر آمار تجاوز جنسی»، خبرگزاری میزان، تاریخ درج مطلب: 17 تیر 1402ش.
• «کلاه قانون بر سر رابطۀ جنسی با نزدیکان در فرانسه»، خبرگزاری آنا، تاریخ درج مطلب: 3 اسفند 1399ش.
• محمدزاده، حمیده، «آزار جنسی در فرانسه و ایالات‌متحده (3)»، وب‌سایت کانون انسان‌شناسی و فرهنگ، تاریخ درج مطلب: 4 بهمن 1400ش.
• «نحوۀ اثبات جرم تجاوز جنسی چیست؟»، وب‌سایت فرارو، تاریخ درج مطلب: 5 آذر 1401ش.