استایل رومانتیک

استایل رومانتیک؛ زنانه‌ترین استایل در دنیای مد.

استایل رومانتیک استایلی مطابق با ویژگی‌های زنانه و دارای لطافت و زیبایی است. در این استایل با بهره‌گیری از عناصری همچون تور، روبان، پاپیون، آستین‌های پفی، پارچه‌ها و دوخت‌های نرم و روان و تزئینات، جلوه‌ای از ظرافت زنانگی به تصویر کشیده می‌شود که حالت اغواگرانه و تجملاتی دارد.

مفهوم‌شناسی

واژۀ رومانتیک ریشه در جنبش رومانتیسم یا دورۀ تاریخی موسوم به عصر رومانتیک دارد. استایل رومانتیک بر احساسی عمیق و زنانه استوار است و جلوه‌ای از لطافت و زنانگی را به تصویر می‌کشد. در این سبک، حس زنانگی به وضوح برجسته است و نوع پوشش به‌گونه‌ای است که حال و هوای یک خانوادۀ سلطنتی را تداعی می‌کند؛ فضایی که در آن تصاویری از جواهرات درخشان، شام‌هایی با نور شمع و گل‌های رز قرمز وجود دارد. استایل رومانتیک با استفاده از پارچه‌ها و بافت‌های لطیف و زنانه همراه با حسی از نوستالژی و کلاسیک تعریف می‌شود.

تاریخچه

در میانۀ قرن نوزدهم یک گروه هنری در واکنش به انقلاب صنعتی و به‌منظور پیوند دوباره با طبیعت و صنایع‌دستی با الهام از دوران قرون وسطی، صحنه‌های رومانتیکی از شوالیه‌ها و بانوان نجیب را به تصویر می‌کشیدند. مدل‌های این آثار، زنانی با موهای بلند بودند که موهای‌شان با گل‌ها، روبان‌ها یا تاج‌های ظریف تزئین می‌شد و لباس‌های آنها نیز از پارچه‌های روان و ابریشمی انتخاب می‌شد. همچنین، گلدوزی‌‌ روی لباس‌ها نشان‌دهنده توجه آنها بر صنایع‌دستی بود. دوران اوج مد رومانتیک به سال‌های 1825 تا 1835م بازمی‌گردد. در این دوره، دور کمر لباس‌ها به‌طور چشمگیری از اندازۀ طبیعی کوچکتر طراحی می‌شد تا ظاهری باریک‌تر به نمایش بگذارد. برای ایجاد حجم بیشتر، تزئینات و لایه‌هایی به لبۀ دامن‌ها افزوده می‌شد. در سال 1835م، طراحی دامن‌ها تغییر کرد و اغلب به‌شکل دنباله‌دار درآمد. در دورۀ رومانتیک که منشأ استایل رومانتیک است، هنر، شعر، خلاقیت، طبیعت و موسیقی در کانون توجه قرار گرفت و تخیل بر منطق و عقلانیت ترجیح داده ‌شد. این تغییر نگرش به دنیای مد نیز نفوذ کرد. زنان لباس‌های تنگ را کنار گذاشتند و برش‌های آزاد و راحت را انتخاب کردند. دامن‌های پفی و حجیم و لباس‌های پرزرق‌وبرق مجلسی جای خود را به استایلی آزادتر و ساده‌تر دادند. در این دوران، لباس‌های زنان بسیار پوشیده و رسمی طراحی می‌شد. مجموعه لباس‌های آنها شامل نیم‌تنه‌هایی با بندهای سفت و یقه‌های گرد یا V شکل بود. همچنین، شنل‌های سفید بزرگ که از جلو امتداد می‌یافتند و به نام «پلرین» شناخته شده بودند، یکی از اکسسوری‌های محبوب آن دوران بودند. زنان ظاهر خود را با دامن‌های چندلایه و گاهی کلاه‌های شیک تکمیل می‌کردند. با گذشت زمان و تغییر در طراحی لباس‌ها، استایل رومانتیک همچنان لطافت زنانه و حس نوستالژیک خود را در بسیاری از طراحی‌های خلاقانه حفظ کرد. در این دوره، زنان شاهد ورود سبک دوخت مدرن‌تر و راحت‌تر بودند که اغلب از رنگ‌های ملایم و تزئینات طلایی بهره می‌گرفت.

تأثیر جنبش‌ها بر استایل رومانتیک

استایل رومانتیک در مد و پوشاک، تحت تأثیر جنبش‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و هنری، به یک سبک چندوجهی تبدیل شده است. در ادامه به اثرات جنبش هیپی و جنبش رومانتیسم در این استایل اشاره شده است.

تأثیر جنبش هیپی بر استایل رومانتیک

در دهۀ 1970م که جنبش هیپی در حال گسترش بود، پس از چندین جنگ و دورۀ محافظه‌کارانۀ دهۀ 1950م و رواج فرهنگ تولید انبوه، جوانان به‌دنبال راهی برای فرار از این شرایط و جنبش هیپی بودند و به زیبایی‌شناسی سبک رومانتیک روی آوردند و به طبیعت و صنایع‌دستی اهمیت دادند.

تأثیر جنبش رمانتیسم بر استایل رومانتیک

رمانتیسیسم تضادی عمیق با عقل‌گرایی دارد. شاعران برجستۀ این جنبش، احساسات و ارزش‌های اخلاقی را به‌عنوان محور اصلی آثار خود برمی‌گزیدند. آنان قوانین ساختاری و کلاسیک را کنار گذاشته و بر آزادی و بیان بی‌حدوحصر تأکید داشتند. متون رومانتیک اغلب خواننده را به واکنش‌های احساسی و درونی دعوت می‌کنند، به‌گونه‌ای که تجربۀ آن مشابه تأثیری است که شنیدن یک قطعۀ موسیقی بر روح انسان می‌گذارد. این ویژگی سبب شده تا رمانتیسم به جنبشی با ویژگی‌های جهانی تبدیل شود که در فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف قابل درک است. با وجود این، تنوع فراگیر این جنبش باعث شده که تعابیر متفاوتی دربارۀ آن شکل گیرد. اصطلاحاتی نظیر «شورشی»، «ضد جریان غالب»، «عاطفی»، «ایده‌آل‌گرا» و «شخصیت‌محور» تلاش می‌کنند تا ابعاد مختلف این جنبش را توضیح دهند. این تنوع، تأکید رمانتیسم بر فردیت، عمق عواطف و نگرش شاعرانه به جهان را منعکس می‌کند. در این میان، این جنبش با کنار گذاشتن قواعد سنتی، خلاقیتی بی‌حد و مرز را نشان می‌دهد. استایل رومانتیک نمایانگر جلوه‌های بصری و عملی جنبش رمانتیسم در عرصه‌های گوناگون است. این استایل ابزاری برای تجسم و انتقال ایده‌های رمانتیسیسم در حوزه‌های هنر، طراحی و جنبه‌های مختلف زندگی روزمره به شمار می‌رود.

مبانی و اصول استایل رومانتیک

استایل رمانتیک در پوشاک بر پایه اصولی بنا شده است که از جنبش رمانتیسیسم الهام می‌گیرد و عناصر احساسی، زیبایی‌شناختی و فلسفی آن را در طراحی لباس نمایان می‌سازد. در ادامه، به مبانی اصلی استایل رومانتیک اشاره می‌شود:

• محوریت احساسات و تخیل؛ استایل رمانتیک، همچون جنبش رمانتیسیسم، بر ارجحیت احساسات و تخیل نسبت به عقلانیت تأکید دارد. این رویکرد در طراحی لباس‌های رمانتیک از طریق خطوط نرم، طرح‌های شاعرانه و جزئیات خیالی نمایان می‌شود.
• الهام از طبیعت؛ طبیعت یکی از منابع اصلی الهام در استایل رمانتیک به شمار می‌رود. این تأثیر ریشه در عشق جنبش رمانتیسیسم به مناظر، گل‌ها و زیبایی‌های طبیعی دارد.
• نوستالژی و بازگشت به گذشته؛ استایل رمانتیک از گذشته الهام می‌گیرد و سعی دارد احساسی از نوستالژی و عشق به دوره‌های تاریخی، به ویژه قرون ۱۸ و ۱۹م را احیا کند.
• تاکید بر زیبایی شاعرانه؛ این استایل به جای پیروی از الگوهای مرسوم، بر زیبایی‌هایی تأکید دارد که شاعرانه و تخیلی هستند.
• تأکید بر فردیت؛ استایل رمانتیک به افراد این امکان را می‌دهد که احساسات و شخصیت خود را از طریق پوشاک ابراز کنند.
• نرمی، ظرافت و زنانگی؛ ظرافت و نرمی از اصول بنیادین این استایل به شمار می‌رود. این ویژگی در طراحی لباس‌های زنانه با استفاده از خطوط منحنی، پارچه‌های نرم و رنگ‌های ملایم نمایان می‌شود.
• پیچیدگی در جزئیات؛ استایل رومانتیک در جزئیات و تزئینات خود را نمایان می‌کند. این پیچیدگی می‌تواند در شکل چین‌ها، گل‌دوزی‌ها یا تزیینات روی لباس دیده شود.
• الهام از ادبیات و هنر؛ بسیاری از لباس‌های رمانتیک تحت تأثیر داستان‌های عاشقانه، نقاشی‌های هنری و اشعار الهام‌بخش طراحی می‌شوند.
• هماهنگی با طبیعت و محیط‌زیست؛ استایل رومانتیک اغلب از مواد طبیعی و فرآیندهای پایدار استفاده می‌کند تا با محیط‌زیست سازگار باشد.

ویژگی‌های استایل رومانتیک

استایل رومانتیک معمولاً در فصل‌های بهار و تابستان استفاده می‌شود. برای دستیابی به یک ظاهر رومانتیک می‌توان از لباس‌های ابریشمی با طرح‌های گل‌دار و رنگ‌های روشن استفاده کرد. حالت موها با موج‌های ساحلی و استفاده از اکسسوری‌هایی که از عناصر طبیعی مانند پَر یا گل الهام گرفته، می‌تواند تکمیل‌کنندۀ این استایل باشد. آنچه در این سبک اهمیت دارد، توجه به جزئیات ساده و در عین حال زیبا است. این استایل، ظاهری مناسب برای دیدارهای دوستانه، خانوادگی یا دورهمی‌های صمیمی ایجاد می‌کند. ویژگی‌های این استایل به شرح ذیل است:

• پارچه‌های سبک؛ بیشتر از پارچه‌هایی مانند حریر، ساتن، ابریشم، کتان و تور استفاده می‌شود. همچنین، لباس‌های سبک رومانتیک ممکن است از کشباف نازک یا پشم طبیعی سبک نیز به‌دلیل لطافت و ریزش طبیعی آنها استفاده شوند.
• فرم و برش لباس؛ برش‌های نرم و روان به‌جای خطوط هندسی انتخاب می‌شود.
• تزیینات؛ سبک رومانتیک به جزئیات اهمیت زیادی می‌دهد. توجه به تزییناتی مانند تور، قلاب‌بافی و گل‌دوزی جلوه‌ای ظریف به لباس اضافه می‌کند.
• پالت رنگی؛ رنگ‌های روشن مانند سایه‌های پاستیلی و خنثی، پایۀ اصلی پالت رنگی این استایل هستند. این رنگ‌ها حس لطافت و زنانگی را تقویت می‌کنند.

عناصر استایل رومانتیک

تور از عناصر اصلی در این سبک به شمار می‌رود که می‌توان آن را در طراحی دامن‌ها و لباس‌های مختلف به کار برد. علاوه بر استفاده از تور، ویژگی‌هایی نظیر دوخت‌ دور کمر، پیراهن‌های بلند، گیپور، گل‌دوزی‌های ظریف و آستین‌های بلند از دیگر عناصر شناخته‌شدۀ استایل رومانتیک هستند. پارچه‌های گل‌دار نیز نقش قابل‌توجهی در این سبک دارند. طراحی لباس‌ها اغلب با پف همراه است؛ اما همچنان بر انحنای طبیعی بدن زنان تمرکز دارد. عناصر تکمیلی شامل پاپیون‌ها، تور، روبان و پارچه‌های تزئینی است. چین‌کاری‌ها نیز ممکن است در قسمت‌های مختلف لباس، مانند بخش جلوی پیراهن یا در تمام دامن کار شوند.

کمد لباس استایل رومانتیک

در کمد لباس استایل رومانتیک هر لباسی که سبک، ظریف و گل‌دار باشد، می‌تواند جای گیرد. از جمله لباس‌های کمد لباس رومانتیک عبارت است از:

• لباس شیفون؛
• بلوزهای توری یا قلاب‌بافی شده ظریف با آستین ژولیده یا بدون آستین؛
• دامن‌های ابریشمی و دامن میدی؛
• بلوزهای بدون سرشانه؛
• تاپ بنددار پاپیونی یا تاپ با آستین‌های زنگوله‌ای؛
• پیراهن بلند و راحت.

نمادهای استایل رومانتیک

استایل رومانتیک نمادی از زیبایی‌شناسی کلاسیک، عشق به هنر، احترام به طبیعت و لطافت درونی زنان است. این سبک با تأکید بر عناصر احساسی و خیال‌انگیز، تلاش می‌کند جنبه‌های رومانتیک و شاعرانۀ زندگی را برجسته کند و نوعی تضاد با فشارهای دنیای مدرن ارائه دهد. گرایش به رمانتیسم نمایانگر نوعی نوستالژی و فرار از زندگی مدرن و در عین حال به‌دنبال ایجاد حس تعلق و اجتماعی بودن است. بازگشت به عناصر طبیعی، تأکید بر فردیت و توجه به هنرهای دستی در استایل رومانتیک معاصر تنها یک زیبایی‌شناسی ساده نیست؛ بلکه بیانیه‌ای علیه یکنواختی و بی‌روحی ناشی از تولید انبوه در دنیای مدرن است.

وضعیت فعلی استایل رومانتیک

امروزه، سبک‌های رومانتیک بار دیگر احیا شده‌اند. با رد تولید انبوه و تمرکز بر مد پایدار و مد آهسته، مردم همانند گذشته به طبیعت بازگشته‌اند و استفاده از پارچه‌های طبیعی افزایش یافته است. بازیافت لباس‌های قدیمی نیز بر اهمیت صنایع‌دستی تأکید دارد.

پیامدهای استایل رومانتیک

• تجمل‌گرایی؛ استایل رومانتیک به‌طور طبیعی پیامی از مدرنیته و تجمل را منتقل می‌کند. در این سبک، استفاده از مواد ارزان‌قیمت جایگاهی ندارد.
• تحریک و اغواگرای؛ بافت و نوع لطافت به کار رفته در لباس‌ها و همچنین استفاده از رنگ‌هایی مانند قرمز در این استایل حالت محرک و فریبنده دارد و این رنگ جزو ضروری کمد لباس رومانتیک است.
• جایگزینی واقعیت‌گرایی با تخیل؛ استایل رمانتیک با استفاده از طرح‌های پیچیده، الگوهای گل‌دار، پارچه‌های لطیف و روان و تزئینات، دنیای خیال‌پردازی و ایده‌آل‌ها را بازتاب می‌دهد تا واقعیت‌های زندگی روزمره. این ویژگی‌ها ممکن است افراد را به نادیده گرفتن جنبه‌های واقعی و عملی زندگی سوق دهد. گسترش چنین سبکی می‌تواند نارضایتی از زندگی واقعی را تشدید کند؛ زیرا به جای تأکید بر کارکردگرایی پوشاک، افراد را به دنیای فانتزی و تخیلات می‌کشاند که در برخی موارد می‌تواند به گریز از واقعیت‌های موجود منجر شود.
• تقابل با اصالت کاربردی بودن پوشاک؛ استفاده از تزئینات فراوان، طرح‌های پیچیده و پارچه‌های لوکس در استایل رومانتیک، کاربرد ساده و روزمرۀ لباس را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در حقیقت، این سبک بیش از آنکه به جنبه‌های عملی و منطقی پوشاک توجه داشته باشد، بر زیبایی‌شناسی ظاهری تأکید می‌کند.
• گسترش مصرف‌گرایی؛ استایل رمانتیک به‌دلیل بهره‌گیری از تزئینات فراوان و جزئیات پرهزینه، می‌تواند با اصول مصرف عقلانی در تضاد باشد. عناصری مانند گیپور، گل‌دوزی و استفاده از پارچه‌های خاص اغلب منجر به تشویق تولید انبوه و افزایش مصرف‌گرایی در صنعت مد می‌شوند. به همین دلیل، این سبک به‌خاطر ناسازگاری با جنبش‌های مد مینیمالیسم، با انتقاداتی مواجه است.
• رواج فردگرایی؛ استایل رمانتیک در پیروی از جنبش رمانتیسیسم، بر فردگرایی، ابراز احساسات شخصی و ارج نهادن به تخیل فردی تأکید دارد. اگرچه این رویکرد می‌تواند به تقویت خلاقیت فردی و آزادی بیان منجر شود؛ اما در عین حال ممکن است باعث فاصله گرفتن از هویت اجتماعی شود.
• دوری از هویت بومی دیگر جوامع؛ جنبش رمانتیک و استایل ناشی از آن تحت تأثیر فرهنگ‌های غربی قرار دارد که ممکن است با ارزش‌ها و هویت‌های فرهنگی جوامع دیگر سازگار نباشد.
• ایجاد نابرابری اجتماعی از طریق مد؛ لباس‌های رمانتیک به‌خاطر تجملات و هزینه‌های بالای تولید، ممکن است احساس رقابت و تمایل به چشم‌وهم‌چشمی در جامعه ایجاد کنند. این موضوع می‌تواند منجر به تشدید شکاف‌های طبقاتی شود.

منابع

• پابوس، نیوشا، «چگونه به سبک رومانتیک لباس بپوشیم؟»، وب‌سایت دیجی‌استایل، تاریخ درج مطلب: 26 مرداد 1401ش.
• «سبک رومانتیک در لباس چیست؟»، وب‌سایت سامیاری، تاریخ بادید: 4 آذر 1403ش.
• عمادی، افسانه، «استایل رومانتیک چیست؟»، وب‌سایت ژومنت، تاریخ بازدید: 4 آذر 1403ش.
• قیاسوند، سحر، «لباس زنانه با الهام از سبک‌های رومانتیک و دل‌انگیز»، وب‌سایت تاپ کوپن، تاریخ درج مطلب: بهمن 1402ش.
• مقدم، سعید، «استایل رومانتیک؛ مبانی و پیامدها»، وب‌سایت مجلۀ زندگی، تاریخ درج مطلب: 8 آذر 1403ش.
• Brodowicz, Mateusz, “Romanticism in Literature: Analysis of Romantic Style in Longfellow's Works”, aithor website, Date of Published: 4 June 2024.
• Chaplin, Mariia Grazhina, “Romantic Fashion: Origins And History”, lofficielmonaco website, Date of Upload: 21 December 2023.
• “Romantic Style Essence: A Comprehensive Guide”, theconceptwardrobe website, Date of Visit: 24 November 2024.
• Uzkov, Elen, “all about style Romantic”, dress-magazine website, Date of Visit: 24 November 2024.