پرش به محتوا

ویکی‌رز:Featured articles/2025/19: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌رز
علیرضا محمددوست (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «{{صفحه اصلی/اصلی/راست/منتخب/الگو <!-------------------------------------------------> <!-- نام عکس بهمراه نوع آن مثلا=example.jpg --> |تصویر = <!-------------------------------------------------> <!-- توضیح عکس --> |جایگزین = <!-------------------------------------------------> <!-- اندازه تصویر معمولا بیش از ۱۵۰ پیکسل نباشد --> |ا...» ایجاد کرد
 
علیرضا محمددوست (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
<!------------------------------------------------->
<!------------------------------------------------->
<!-- لینک مقالهٔ منتخب هفته -->
<!-- لینک مقالهٔ منتخب هفته -->
|عنوان = حیا در اندیشه مرتضی مطهری
|عنوان = غیرت در اندیشه عبدالله جوادی آملی
<!------------------------------------------------->
<!------------------------------------------------->
<!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) -->
<!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) -->
|متن = '''[[حیا در اندیشه مرتضی مطهری|حیا در‌ اندیشه مرتضی مطهری]]'''؛ خویشتنداری از کارهای ناپسند در‌ اندیشه مطهری.<br>
|متن = '''[[غیرت در اندیشه عبدالله جوادی آملی|غیرت در‌ اندیشه عبدالله جوادی آملی]]'''؛ حریم‌شناسی و مراقبت از آن در‌ اندیشه آیت‌الله جوادی آملی.<br>
حیا در‌ اندیشه مطهری حالتی از آزرم، شرم و خویشتن‌داری اخلاقی است که برخلاف خجالت، نشانه کرامت انسانی محسوب می‌شود. مطهری بر تفاوت حیا با صراحت لهجه تاکید دارد. او معتقد است که حیا در زنان قوی‌تر است و این ویژگی باعث افزایش ارزش زن و حفظ جایگاه او در جامعه می‌شود. وی نظریات غربی درباره حیا را نقد کرده و آن را نه‌ناشی از حقارت زن، بلکه نتیجه احساس بزرگی و شرافت انسانی می‌داند. همچنین، حیا را عاملی برای انتخاب درست همسر و تقویت بنیان خانواده معرفی می‌کند. حیا در انسان، حالتی از آزرم، شرم، خجلت، تأثّر و انفعال است. حیا در‌ اندیشه مطهری به‌معنای خودداری ظریفانه از انجام کارهای زشت و ناپسند است. از نظر وی، بَذاء در تقابل با حیا، به‌معنای بی‌حیایی و فحاشی است. بر اساس روایات، افرادی که بی‌حیا و فحاش هستند، هرگز بوی بهشت را نخواهند چشید. استاد مطهری بر این باور است که حیا و پوشش در زنان نقش اساسی در حفظ و بالا بردن ارزش اجتماعی آنها دارد. او معتقد است هنگامی که زن حیا و پوشش خود را از دست می‌دهد و خود را مبتذل می‌کند، ارزش خود را نیز کاهش می‌دهد و خود را به‌راحتی در اختیار مردان قرار می‌داد.
به گفته وی، به‌طور طبیعی در عالم خلقت، زن با ضعف جسمانی خود در برابر مردان مواجه است، و برای جبران این ضعف، خداوند در او حس عفاف، حیا و پوشش را قرار داده است. این ویژگی‌ها موجب می‌شود تا مردان به سوی زنان جذب شوند و ارزش و احترام زنان حفظ شود. مطهری تاکید می‌کند که مبارزه با حجاب، حیا و عفاف نه تنها به نفع زنان نیست، بلکه بر ضد حیثیت و کرامت آنها است.


غیرت در‌ اندیشه جوادی آملی، بر سه عنصر اخلاقی استوار است: شناخت هویت، ممانعت از ورود دیگران به حریم هویتی خود، و پرهیز از تجاوز به حریم دیگران. غیرت از منظر وی، مفهومی جامع است و به حیطۀ فردی محدود نمی‌شود. او غیرت را در سه بُعد فردی (حفاظت از حریم شخصی)، اجتماعی (حفظ هویت فرهنگی) و سیاسی (حفظ استقلال کشور) تعریف می‌کند. همچنین، در مورد غیرت زنانه تاکید دارد که اگر زن واکنش منفی به امری که از نظر شرعی و عقلی موجه است نشان دهد، غیرت او کاذب است. جوادی آملی حجاب را تجلی غیرت دانسته و بی‌غیرتی را بیماری روحی می‌داند. از منظر جوادی آملی، کلمه «غیرت» واژه‌ای کم‌نظیر است که در زبان فارسی معادلی دقیق ندارد. برای تبیین معنای این واژه، باید از چندین کلمه استفاده کرد تا مفهوم واقعی آن به درستی منتقل شود.
جوادی آملی غیرت را نه‌تنها یک ویژگی فردی، بلکه یک حقیقت معنوی و اجتماعی می‌داند. غیرت در حقیقت به‌معنای مراقبت از مرزها و حریم‌های معنوی، اخلاقی و اجتماعی و جلوگیری از ورود بیگانه و تجاوز به حریم دیگران است. وی به این نکته اشاره دارد که غیرت به‌عنوان یک فضیلت، باید در مسیر تقویت ایمان و ارزش‌های الهی قرار گیرد وگرنه ممکن است به ضد خود تبدیل شود. جوادی آملی تأکید دارد که شناخت امام، اساس شکل‌گیری و تقویت غیرت است و خودشناسی مبتنی بر امام‌شناسی است. وی بیان می‌کند که تنها با شناخت امام زمان خود، فرد می‌تواند مرزهای غیرت را درک کرده و از آن‌ها محافظت کند؛ زیرا امام با هدایت علمی و عملی، فرد را به شناخت هویت خویش رسانده و نقش اساسی در تعیین و حفظ این مرزها دارد.
}}
}}
<noinclude>
<noinclude>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۵۴

غیرت در‌ اندیشه عبدالله جوادی آملی؛ حریم‌شناسی و مراقبت از آن در‌ اندیشه آیت‌الله جوادی آملی.
غیرت در‌ اندیشه جوادی آملی، بر سه عنصر اخلاقی استوار است: شناخت هویت، ممانعت از ورود دیگران به حریم هویتی خود، و پرهیز از تجاوز به حریم دیگران. غیرت از منظر وی، مفهومی جامع است و به حیطۀ فردی محدود نمی‌شود. او غیرت را در سه بُعد فردی (حفاظت از حریم شخصی)، اجتماعی (حفظ هویت فرهنگی) و سیاسی (حفظ استقلال کشور) تعریف می‌کند. همچنین، در مورد غیرت زنانه تاکید دارد که اگر زن واکنش منفی به امری که از نظر شرعی و عقلی موجه است نشان دهد، غیرت او کاذب است. جوادی آملی حجاب را تجلی غیرت دانسته و بی‌غیرتی را بیماری روحی می‌داند. از منظر جوادی آملی، کلمه «غیرت» واژه‌ای کم‌نظیر است که در زبان فارسی معادلی دقیق ندارد. برای تبیین معنای این واژه، باید از چندین کلمه استفاده کرد تا مفهوم واقعی آن به درستی منتقل شود. جوادی آملی غیرت را نه‌تنها یک ویژگی فردی، بلکه یک حقیقت معنوی و اجتماعی می‌داند. غیرت در حقیقت به‌معنای مراقبت از مرزها و حریم‌های معنوی، اخلاقی و اجتماعی و جلوگیری از ورود بیگانه و تجاوز به حریم دیگران است. وی به این نکته اشاره دارد که غیرت به‌عنوان یک فضیلت، باید در مسیر تقویت ایمان و ارزش‌های الهی قرار گیرد وگرنه ممکن است به ضد خود تبدیل شود. جوادی آملی تأکید دارد که شناخت امام، اساس شکل‌گیری و تقویت غیرت است و خودشناسی مبتنی بر امام‌شناسی است. وی بیان می‌کند که تنها با شناخت امام زمان خود، فرد می‌تواند مرزهای غیرت را درک کرده و از آن‌ها محافظت کند؛ زیرا امام با هدایت علمی و عملی، فرد را به شناخت هویت خویش رسانده و نقش اساسی در تعیین و حفظ این مرزها دارد.

ادامهٔ مطلب ...

دیگر مقالات منتخب: میکروبلدینگ ابرومدگرایی افراطیکت واک