ویکی‌رز:Featured articles/2024/01
لباس مدرسه، لباسی یک‌شکل و یک‌رنگ است و در مراکز آموزشی بسیاری از کشور‌های جهان پوشیده می‌شود. پوشیدن فرم مدرسه، در تمام دنیا موافقین و مخالفین خاص خود را دارد. بعضی تأثيرات آن را بر توانايى علمى و رفتاری دانش‌آموزان مثبت و برخی منفی ارزیابی می‌کنند. لباس فرم ابتدا در پایگاه‌های نظامی جهت افزایش نظم به وجود آمد و بعد‌ها فواید و نتایج مثبت آن مسئولین کشور‌ها را بر آن داشت تا این طرح را در مدارس پیاده کنند. اولین لباس یک‌دست دنیا مربوط به مدرسه‌ای در انگلستان است که در سال 1222م اسقف اعظم «کانتربری» دستور داد تا دانش‌آموزان لباس‌های یکسان بپوشند. لباس فرم ابتدا در پایگاه‌های نظامی جهت افزایش نظم به وجود آمد و بعد‌ها فواید و نتایج مثبت آن مسئولین کشور‌ها را بر آن داشت تا این طرح را در مدارس پیاده کنند. اولین لباس یک‌دست دنیا مربوط به مدرسه‌ای در انگلستان است که در سال 1222م اسقف اعظم «کانتربری» دستور داد تا دانش‌آموزان لباس‌های یکسان بپوشند. آغاز پوشش یکسان در مدارس ایران، به دوره رضا شاه برمی‌گردد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر سبک زندگی مردم، شکل لباس مدارس نیز تغییر کرد. در اواسط دهۀ ۷۰ و اوایل دهۀ 80 دانش‌آموزان از فرم‌های یکسان استفاده می‌کردند تا این‌که در دهۀ ۸۰ اختیاری اعلام شد. در سال 1396، کارگروه ساماندهی مد و لباس با ارائه بخشنامه کلی به این نوع پوشش سروسامانی داد. این بخشنامه براساس نظام واحدی تدوین نشد و دست مدارس را در برخی موارد مطابق با استاندارد‌های تعیین شده بازگذاشت. نوع پوشش در مدارس به‌تنهایی دانش‌آموز را فعال و پرکار نمی‌کند؛ اما میزان علاقه‌مندی او را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان داده برخی از معضلات و اختلالات حرکتی، ریشه در انتخاب و نوع پوشش لباس نامناسب دارد. برای حل این مشکل طراحان در حال حرکت به سمت طراحی بر اساس اصول علمی هستند. در آیین‌نامه اجرایی مدارس به برخی معیارهای آن اشاره شده که اجبار و الزام از آن برداشت نمی‌شود.
دیگر مقالات منتخب: چادر ملی – فقه پوشش – عماد افروغ