ویکی‌رز:Featured articles/2024/22
لباس عروس اقوام ایرانی؛ تن‌پوش ویژۀ عروس در قوم‌های مختلف ایرانی.
لباس عروس اقوام ایرانی از پارچه‌های نخی و ابریشمی با هنرمندی زنان، متناسب با باورهای سنتی و فرهنگی هر قوم تزیین می‌شود. تنوع و زیبایی لباس عروس اقوام ایرانی این امکان را برای عروس فراهم می‌آورد تا متناسب با فرهنگ بومی، خود را باشکوه‌تر نشان دهد. این لباس‌ها در مراسم عروسی و همچنین جشن‌های خانوادگی کاربرد دارند. مورخان معتقدند که در زمان‌های قدیم پوشیدن لباسی ویژه برای جشن عروسی، در کشورهای شرقی مانند ایران، چین و هند مرسوم بوده است و هر کدام با توجه به فرهنگ خود از رنگ‌ها و نقوش متنوعی استفاده می‌کردند. از گذشتۀ دور، ازدواج و تشکیل خانواده از مهم‌ترین پدیده‌های زندگی بشر بوده و لباس عروس ابزاری نمادین جهت اعلام شادی و پیوند میان زن و مرد بوده است. علاوه بر این، لباس عروس ابزاری برای نشان دادن هویت، ارزش‌ها و باورهای قومی و خانوادگی بوده است. برقع قرمز رنگی که عروس هرمزگانی روی صورت می‌گذارد، نشانۀ ورود به مرحله‌ای جدید از زندگی یعنی تأهل است. این پوشش علاوه بر زیبایی و محافظت از صورت در برابر نور خورشید، نماد پوشیدگی عروس هرمزگانی بوده است. لباس عروس کردی در عین شکوهمندی، نمادی از پوشیدگی، سرسختی، سادگی، حجب، وقار، هنر و شرح زندگی درکوهستان است. در طول تاریخ رنگ لباس عروس نیز نشانگر هویت قومی و خانوادگی بود. کردها از پارچه‌های سنگ‌دوزی با رنگی سفید، قرمز و روشن برای لباس عروس استفاده می‌کنند. لرها و کردهای ایلامی روی عروس را با پارچۀ سفید رنگی می‌پوشانند. برای لباس عروس بلوچ سفید و قرمز رنگی ویژه است. در میان اقوام ترک از لباس عروس به رنگ قرمز استفاده می‌شد. رنگ قرمز در میان این قوم نشانۀ برکت و خوشبختی است. مبنای انتخاب رنگ سبز شادابی، باروری و الگوگیری از طبیعت بوده است. رنگ سبز در میان اقوام زرتشتی نشانۀ برکت و فراوانی و از منظر نمادشناسی به‌معنای زن و زایش است.
دیگر مقالات منتخب: چادر رنگی – پروانه معصومی – بدزبانی