ویکی‌رز:Featured articles/2024/29
حرمت تن؛ حفظ ارزش و احترام بدن در برابر دیگران در راستای زیست عفیفانه.
در بینش اسلامی، انسان از کرامت ذاتی و احترام ویژه‌‌ای برخوردار است و برای تک‌تک اعضای او، حقوق ویژه در منابع دینی ذکر شده که رعایت آن می‌تواند سبک زندگی عفیفانه را به نمایش بگذارد؛ از جمله حقوق بدن این است که در روابط اجتماعی، حریم آن در برابر دیگران حفظ شود و از نمایش تن در فضای حقیقی و مجازی بدون رعایت حدود شرعی، اجتناب صورت گیرد. تاریخچه حفظ حرمت بدن، همزاد پیدایش انسان در روی زمین است. قرآن کریم یک نمونه از آن را در پوشاندن حضرت آدم و حوا‌اندام‌های خود را با برگ‌های درختان بهشتی، به تصویر کشیده است. به گواهی تاریخ پوشاندن بدن که نوعی ارج نهادن به آن است، در اکثر ملت‌ها رایج بوده است. به‌عنوان مثال در یونان پوشش تن وجود داشته و نویسندگان قدیم یونانی گزارش داده‌اند که زنان سر خود را می‌پوشاندند و صورت خود را باز می‌گذاشتند؛ اما وقتی به بازار می‌رفتند صورت خود را نیز می‌پوشاندند. در دایره‌المعارف لاروس از پوشش زنان در یونان باستان سخن به میان آمده و گفته شده که زنان صورت و‌اندام‌شان را تا روی پا می‌پوشاندند. گسترۀ حرمت تن شامل پوشش، مدیریت بدن، شیوۀ آراستن تن، تغذیه، بهداشت و سلامت، چگونگی حالت‌های بدنی و حتی نوع سخن گفتن نیز می‌شود. خداوند انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده و او را گرامی داشته است. مخلوقی که مورد تکریم خداوند است، نمی‌تواند از سوی آفریده او مورد بی‌حرمتی قرار گیرد. در شرایع آسمانی نیز از آسیب رساندن به بدن و خوردنی‌های مضر به آن، منع شده است. در نظام تعلیم و تربیت اسلامی معلم موظف به نگاهداشت حرمت تن دانش‌آموزان است و از آزار جسمی و جنسی آنان به‌شدت اجتناب می‌کند. معلمی که حرمت دانش‌آموز را نگه می‌دارد، هیچگاه به خود اجازه نمی‌دهد که بدون اجازه به او دست بزند و اگر به عدم تامین نیاز عاطفی دانش‌آموزان در محیط خانه موجب نمی‌شود که معلم این خلا را پر نماید. در رابطه شاگردی و معلمی حد و مرز وجود دارد؛ مثلا بوسه زدن بر گونه و در آغوش کشیدن مربوط به محیط خانه است نه مدرسه. البته پدیدار شدن چنین کنش‌های عاطفی در محیط مدرسه از سوی معلم در مقطع ابتدایی و یا بالاتر در مناسب‌های خاص همانند عید یا تولد اشکالی ندارد.
دیگر مقالات منتخب: استایل آوانگارد – عشوه‌گری همسرانه – جشن تکلیف