ویکی‌رز:Featured articles/2025/07
لباس زنان بندری؛ تن‌پوش زنان در استان هرمزگان.
پوشش زنان هرمزگان در قسمت‌های شمال، شرق و غرب استان با جنوب هرمزگان متفاوت است. بندرعباس از آن دسته مناطقی است که فرهنگ بومی خود را حفظ کرده و لباس‌های این منطقه مشابه لباس‌های هندی و عربی است. لباس‌های زنان بندری متنوع است و با انواع دوخت‌های سنتی تزیین می‌شود. تمامی قطعات لباس زنان گشاد و بلند بوده است تا حافظ پوشانندگی زنان میان نامحرمان باشد. تنوع قومی در جنوب ایران باعث تنوع در پوشش زنان این مناطق شده است. به‌طور مثال، در استان بوشهر، بیشتر افراد مهاجر از نژادهای مختلف هستند و پوشاک سنتی زنان شامل لباس‌های لری و عربی است. در هرمزگان، پوشاک زنان تحت تأثیر لباس‌های بلوچی قرار دارد و تزیینات لباس در این استان‌ها مشابه تزیینات لباس‌های هندی و پاکستانی است. طراحی و تزیینات لباس در استان خوزستان نیز مشابه لباس‌های عربی است. رنگ‌ها و تزیینات لباس‌ها علاوه‌بر جنبه زیبایی‌شناسی، نماد هویت فردی و جمعی اقوام مختلف هستند. به‌عنوان مثال، برقع‌ها از زمان بلوغ دختران مورد استفاده قرار می‌گیرند و رنگ‌های آن‌ها سن و وضعیت تأهل فرد را نشان می‌دهند. همچنین، برقع‌ها نمایانگر جایگاه اجتماعی زنان نیز هستند. مهم‌ترین عامل در پوشش سنتی زنان این منطقه، توجه به موازین دین اسلام است؛ به‌طوری‌که بیشتر لباس‌ها گشاد و بلند اند تا حافظ پوشانندگی زنان میان نامحرمان باشند. زنان از برقع‌ها به‌منظور حفاظت در برابر نور خورشید و حجاب بهره می‌برند. آنان در میان اجزای صورت فقط چشم را نمی‌پوشانند تا حریم خود را به نگاه‌های بیرونی حفظ کنند و همین امر از جمله بارز‌ترین نشانۀ تأثیر عامل دین بر لباس سنتی است. هر بخش از پوشاک سنتی، از مواد اولیه گرفته تا طرح‌های آن، حامل پیام‌هایی است که به هویت فرهنگی گره خورده است. این نشانه‌ها، گفتمانی درباره سنت و تاریخ منطقه شکل می‌دهند و نشان‌دهنده همزیستی گذشته و حال در هویت زنان این منطقه هستند.
دیگر مقالات منتخب: عماد افروغ – پوشش گردشگران خارجی در ایران – اوقات فراغت زنان خانه‌دار