بدن‌نمایی: تفاوت میان نسخه‌ها

انجمن روان‌شناسی آمریکا بدن‌نمایی را نوعی انحراف جنسی تلقی می‌کند که فرد تمایل به نشان‌دادن اندام خصوصی بدن به سایر افراد دارد. این افراد معمولاً برای کار خود، اشخاص غریبه‌ای که هیچ اطلاعی دربارۀ هدف‌شان ندارد را انتخاب می‌کنند و نتیجۀ این اختلال رضایت جنسی فرد بدن‌نما است. اغلب افرادی که دچار این وضعیت می‌شوند مردان هستند و گروه سنی ابتلا به این اختلال اواخر نوجوانی و اوایل بزرگ‌سالی است. بدن‌نمایی در واقع یک اختلال پارافیلیک است که فرد در آن دچار برانگیختگی جنسی غیرمعمول مداوم و شدید می‌شود و ناراحتی‌های قابل‌توجه بالینی نیز به همراه دارد. فرد بدن‌نما اندام تناسلی خود را به کودکان پیش از بلوغ، بزرگسالان یا هر دو نشان می‌دهد، برخی از این افراد این وضعیت خود را انکار می‌کنند. <ref>[https://www.merckmanuals.com/professional/psychiatric-disorders/paraphilic-disorders/exhibitionistic-disorder R. Brown. Exhibitionism.merckmanuals site.]</ref>

*بدن‌نمایان خالص: کسانی هستند که اندام‌های جنسی خود را با فاصله و از راه دور به افراد نشان می‌دهند. این افراد به کسانی که بدن خود را به آنها نشان می‌دهند آسیب فیزیکی نمی‌رسانند و در واقع این‌ها نیز کمی ترس در وجود خود دارند.

*بدن‌نمایان مجرم: این افراد علاوه بر بدن‌نمایی برخی دیگر از جرم‌های جنسی مانند کودک‌آزاری نیز انجام می‌دهند. این نوع از بدن‌نمایی نسبت به دو نوع دیگر خطرناک‌تر است.

*بدن‌نمایان انحصاری: این افراد کسانی هستند که نمی‌توانند به‌صورت عادی رابطه عاشقانه با جنس مخالف برقرار کنند و از بدن‌نمایی برای ارضای [[میل جنسی]] خود استفاده می‌کنند. <ref>  Aggrawal, Forensic and Medico-legal Aspects of Sexual Crimes and Unusual Sexual Practices, vol 1 </ref>

از نظر برخی پژوهشگران، برهنگی دائمی کودکان در منزل به‌ویژه در مقابل دیدگان مادر، که موجب آسیب‌پذیری مغز کودکان و ترشح زیاد هورمون تستوسترون می‌شود، می‌تواند زمینه‌ساز عورت نمایی در کودکان باشد. <ref>[https://ariyazcenter.com/showing-nakedness-or-showing-body/ علی‌بیگی، «عورت نمایی یا بدن نمایی»، وب‌سایت انجمن علمی روانشناسی تربیتی ایران.]</ref>

برای درمان این اختلال باید با پزشکی که متخصص در زمینه اختلالات جنسی است مشورت کرد، از داروهای مختلف نیز برای بهبود بیماران مبتلا کمک گرفته می‌شود. در پروسه درمان باید از الکل و محرک‌هایی که منجر به تشدید تمایلات جنسی می‌شود، پرهیز شود. همچنین داروهایی مانند فلوکستین برای مقابله با افسردگی و کاهش میل جنسی تجویز می‌شود. داروهایی مانند آنتی آندروژن‌هاکه باعث کاهش هورمون سطح تستوسترون می‌شود نیز ممکن است در مراحلی از درمان استفاده شوند. اگر این دارو‌ها نیز موثر نبودند در نهایت از داروهایی که باعث کاهش هورمون‌های محرک  فولیکول و هورمون‌های لوتئینه از غده هیپوفیز و در نهایت کاهش تولید تستوسترون می‌شود کمک می‌گیرند.<ref>[https://www.merckmanuals.com/professional/psychiatric-disorders/paraphilic-disorders/exhibitionistic-disorder R. Brown. Exhibitionism. merckmanuals site.]</ref>