ویکی‌رز:Featured articles/2024/17
گشت ارشاد؛ طرح نیروی انتظامی برای ارتقای امنیت اجتماعی. گشت ارشاد یا طرح ارتقای امنیت اجتماعی، یکی از برنامه‌های اجرایی نیروی انتظامی است که در شورای عالی انقلاب فرهنگی، با نام «طرح جامع عفاف» تصویب شده است. درباره گشت ارشاد، سه دیدگاه، موافق، مخالف و خنثی وجود دارد و هرکدام از آنها دارای زیرشاخه‌هایی است. دستۀ اول از مخالفین گشت ارشاد، حجاب را امری شخصی دانسته و معتقدند که افراد در تعیین حد پوشش خود مختارند و پلیس، حق هیچ‌گونه دخالتی ندارد. دستۀ دوم از مخالفین، ضمن تأکید بر ضرورت پوشش، معتقدند که مسئولیت مقابلۀ با بدپوششی باید به جامعۀ مدنی سپرده شود و حاکمیت نباید دخالتی داشته باشد. گروه سوم از مخالفین، گشت ارشاد را در اصلاح پوشش، غیر مؤثر دانسته و معتقدند که مسئلۀ پوشش، باید توسط اقدامات فرهنگی نهادینه شود. دستۀ اول از موافقین گشت ارشاد، اقدامات و تدابیر نظامی را تنها راه اصلاح پوشش و گسترش عفاف می‌دانند. دستۀ دوم از موافقین معتقدند، وجود گشت ارشاد لازم، اما ناکافی است و اقدامات فرهنگی به‌منظور درونی‌کردن باور به حجاب، ضروری است. دستۀ سوم از موافقین بر این باورند که با اصلاح عملکردهای ناصحیح گشت ارشاد و ارتقای کارکردهای مثبت آن، اقدامات امنیتی، قابلیت تأمین بخشی از امنیت اجتماعی را دارد. گروه خنثی، برخوردی سیاسی، جناحی و دوپهلو با مسئلۀ حجاب دارند. آنان هم‌سو با جریانات و جو حاکم بر جامعه، گاه مخالف و گاه موافق فعالیت‌های گشت ارشاد هستند. طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران در سال 1394ش، طرح گشت ارشاد به‌دلیل بی‌توجهی به خواست و مطالبات مردم، ناموفق عمل کرده است. بسیاری از نخبگان و فعالان فرهنگی طرفدار گفتمان انقلابی، مخالف گشت ارشاد هستند. به باور برخی از جامعه‌شناسان، تثبیت و ترویج عفاف و حجاب در جامعه، با نهادهای فرهنگی است و اقدامات نیروهای امنیتی، در مرحلۀ آخر و در حد ضرورت باید انجام شود.
دیگر مقالات منتخب: چادر ملی – فقه پوشش – عماد افروغ