بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵: خط ۵:
==تعریف حیا از دیدگاه مطهری==
==تعریف حیا از دیدگاه مطهری==


حیا در انسان، حالتی از آزرم، شرم، خجلت، تأثّر و انفعال است.<ref>مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، 1400ش، ص111.</ref> حیا در‌اندیشه مطهری به‌معنای خودداری ظریفانه از انجام کارهای زشت و ناپسند است.<ref>مطهری، یادداشت‌های استاد مطهری، 1378ش، ج5، ص297.</ref> از نظر وی، بَذاء در تقابل با حیا، به‌معنای بی‌حیایی و فحاشی است. بر اساس روایات، افرادی که بی‌حیا و فحاش هستند، هرگز بوی بهشت را نخواهند چشید.<ref>مطهری، خانواده و اخلاق جنسی، 1401ش، ص75.</ref>
حیا در انسان، حالتی از آزرم، شرم، خجلت، تأثّر و انفعال است.<ref>مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، 1400ش، ص111.</ref> حیا در‌ اندیشه مطهری به‌معنای خودداری ظریفانه از انجام کارهای زشت و ناپسند است.<ref>مطهری، یادداشت‌های استاد مطهری، 1378ش، ج5، ص297.</ref> از نظر وی، بَذاء در تقابل با حیا، به‌معنای بی‌حیایی و فحاشی است. بر اساس روایات، افرادی که بی‌حیا و فحاش هستند، هرگز بوی بهشت را نخواهند چشید.<ref>مطهری، خانواده و اخلاق جنسی، 1401ش، ص75.</ref>


==تفاوت حیا و خجالت در‌ اندیشه مطهری==
==تفاوت حیا و خجالت در‌ اندیشه مطهری==