پوشاک دوران عباسیان: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۴۵ هجری قمری، حکومت عباسی قانون پوشیدن لباس سیاه را برای مردم اعلام کرد. هدف از این کار، تقویت هویت و استحکام بخشیدن به قدرت عباسیان بود. لباس سیاه به نمادی از اتحاد و وفاداری به حکومت جدید تبدیل شد و به سرعت در مناطق مختلف قلمرو عباسی رواج یافت؛ به‌طوری که به یکی از نشانه‌های مهم آن دوره تبدیل گشت. این تغییر، علاوه بر ظاهر، به‌عنوان یک ابزار سیاسی و اجتماعی به عباسیان کمک کرد تا خود را از حکومت پیشین (امویان) متمایز کرده و جایگاه خود را تثبیت نمایند.<ref>[https://tarikh.inoor.ir/fa/event/page/3F66K/%D9%85%D9%84%D8%B2%D9%85_%D8%B4%D8%AF%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D9%87_%D9%BE%D9%88%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%86_%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87 «ملزم شدن عباسیان به پوشیدن لباس سیاه»، وب‌سایت پایگاه جامع تاریخ.]</ref>

تحول پوشش اعراب در دورۀ خلافت عباسی که با تقلید از ایرانیان صورت گرفت، نشانه‌ای از رویکرد اعراب به سوی تمدن و یکی از جلوه‌های فرهنگی آن‌ها بود. خلفای عباسی از ابتدای حکومت خود، اعراب را به پوشیدن لباس‌های ایرانی تشویق می‌کردند. به‌عنوان مثال، خلیفه عباسی منصور در سال ۱۵۳ هجری قمری، دستور داد تا به جای عمامه، از قُلنِسوه (کلاه ایرانی) استفاده شود. هرچند در دورۀ اختلافات امین (ششمین خلیفه عباسی و برادر مأمون) و مأمون و به‌دلیل تقابل تفکرات شیعه و اعراب، استفاده از قلنسوه کمتر شد؛ اما در دوران خلافت معتصم، این پوشش دوباره رواج یافت.<ref>غیبی، هشت‌هزار سال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی، 1384ش، ص279.</ref>

حجاب زنان این دوره شامل [[مقنعه]] و [[چادر عربی|چادر]] بود که سر تا سر بدن آنان را می‌پوشاند. چادر زنان اغلب سیاه‌رنگ بود که روی آن با طرح مخطط و به‌رنگ‌های قرمز، قهوه‌ای و سفید تزیین شده بود. زنان همچنین برای پوشاندن صورت خود از [[پوشیه|روبنده]] استفاده می‌کردند.<ref>[https://zanan-dar-eslam.blogfa.com/post/196 رجبی، «زن در اسلام»، وب‌سایت بلاگفا.]</ref>