لباس زنان زرتشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

لباس زنان زرتشتی، به دلیل شرایط اقلیمی، جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی، شباهت زیادی به پوشش زنان دیگر نقاط ایران دارد. ترکیب روسری بختیاری، پیراهن لری و شلوار کردی آذربایجان غربی، شکل ویژه‌ای به لباس زنان زرتشتی می‌بخشد. روسری مکنا، یکی از معروف‌ترین سرپوش‌های زرتشتیان، مانند چادر عمل کرده و تمام بدن را می‌پوشاند. نوجوانان زرتشتی پس از رسیدن به سن ۱۵ سالگی زیرپیراهن کوتاه و آستین‌داری به نام سدره می‌پوشند و موبد بر روی آن کمربندی سفید به نام کُشتی می‌بندد که نمادی از پاکی و دعوت به پیروی از خداوند و دوری از بدی است.

در زمان صفویان، زنان زرتشتی لباس‌های پوشیده و محجبه‌ای مانند زنان عرب می‌پوشیدند. این لباس‌ها شامل پیراهن‌های گشاد و آستین‌بلند، شلوار و دامن بلند، روسری و چادر بلند بود و معمولاً به رنگ‌های زرد و سبز بودند.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20121209082144-9495-31.pdf جعفری، «بررسی حجاب و نوع پوشش زنان زرتشتی در ایران عصر صفوی»، 1390ش، ص35-33.]</ref>

لباس زنان زرتشتی به‌دلیل شرایط اقلیمی و جغرافیایی و فرهنگی، بسیار شبیه لباس زنان سایر نقاط ایران است؛ چنانچه روسری آنان از نظر شکل و نحوۀ بستن شبیه روسری زنان بختیاری است. پیراهنی شبیه زنان لر و شلواری شبیه زنان کرد آذربایجان غربی به تن دارند.<ref>ضیاء‌پور، پوشاک ایل‌ها، چادرنشینان و روستاییان ایران، 1346ش، ص262.</ref> قرارگیری پوشاک اقوام مختلف کنار یکدیگر هویت قومی_زرتشتی منحصربه‌فردی را شکل می‌دهد.<ref>[https://www.sid.ir/paper/1061517/fa محمدی و دیگران، «تحلیل جامعه‌شناختی پوشش روزمره و آیینی زنان در میان اقلیت‌های مذهبی (مورد مطالعه: زرتشتیان و مندائیان)»، 1401ش، ص8.]</ref> پوشاک زنان زرتشتی شامل انواع سرپوش، تن‌پوش و پاپوش می‌شود.

مکنا پوششی کامل برای زنان است که تمام سر، از جمله موها، گوش‌ها و گردن را می‌پوشاند و تنها قرص صورت را نمایان می‌گذارد. این حجاب، بخش جلویی بدن را تا روی سینه و قسمت پشت را تا ساق پا می‌پوشاند. مکنا عملکردی مشابه چادر دارد و به‌گونه‌ای طراحی شده که تمام برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های بدن را می‌پوشاند. نوعی از مکنای زنان زرتشتی «کیش» نام دارد که رنگی زرشکی دارد و مزین به حاشیه است. نوعی دیگر نیز که به «دارایی» معروف است، سبز رنگ بوده و بر سر عروس انداخته می‌شود.<ref>[https://www.sid.ir/paper/1061517/fa محمدی و دیگران، «تحلیل جامعه‌شناختی پوشش روزمره و آیینی زنان در میان اقلیت‌های مذهبی (مورد مطالعه: زرتشتیان و مندائیان)»، 1401ش، ص9.]</ref>

'''چارقد:''' چارقد زنان زرتشتی، دستمالی کلاغی یا سفیدرنگ است که به‌صورت عمامه دور سر بسته و اضافۀ آن از پشت سر آویزان می‌شود. در گذشته زنان برای حفاظت از سر و گردن در برابر سرما و نیز برای استوار ماندن مکنا روی سر از چارقد استفاده می‌کردند.<ref>[https://www.sid.ir/paper/1061517/fa محمدی و دیگران، «تحلیل جامعه‌شناختی پوشش روزمره و آیینی زنان در میان اقلیت‌های مذهبی (مورد مطالعه: زرتشتیان و مندائیان)»، 1401ش، ص9.]</ref>

'''کمربند:''' کمربند زرتشتیان «کُشتی» نام دارد. این کمربند باریک و سفید بوده و از پشم گوسفند بافته شده است. این کمربند که از 72 نخ بافته شده نشانۀ 72 بخش یسنا است که موبد آن را دور کمر هر زرتشت می‌بندد. این کمربند نشانۀ صلح، بندگی خداوند و آماده بودن فرد برای پیروی از دستورات حق است.<ref>آشتیانی، حجاب در ادیان الهی، 1373ش، ص93.</ref> زرتشتیان معتقد هستند که بستن کشتی به کمر، انسان را از شر و بدی دور می‌کند و او را به بندگی و اطاعت از خداوند دعوت می‌کند.<ref>کیخسروی، سِدره‌پوشی، 1379ش، ص25.</ref> درگذشته زنان سالخورده کشتی را روی شانه می‌انداختند که امروزه این شیوه کمتر رواج دارد.<ref>[https://www.sid.ir/paper/473871/fa مزداپور، «تداوم آداب کهن در رسم‌های معاصر زرتشتیان در ایران»، 1383ش، ص164 و 165.]</ref>