حمید گلزار (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پارچه‌های مورد استفاده برای دوخت مینا شامل کیش و کزینه هستند؛ کیش پارچه‌ای ابریشمی و رنگارنگ است، در حالی که کزینه نوعی حریر ارزان و تیره‌رنگ است که زنان آن را در موقعیت‌های روزمره و استفاده‌های عادی به کار می‌برند.<ref>[https://ganj.irandoc.ac.ir/#/search?keywords=%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%20%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%20%D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%DB%80%20%D8%B9%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%8C%20%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF%20%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87:%20(%D8%A7%DB%8C%D9%84%20%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C)&basicscope=1 اسدی فارسانی، «نظام ساختاری پوشاک در جامعۀ عشایری ایران، مورد مطالعه: (ایل بختیاری)»، 1398ش، ص177.]</ref> | پارچه‌های مورد استفاده برای دوخت مینا شامل کیش و کزینه هستند؛ کیش پارچه‌ای ابریشمی و رنگارنگ است، در حالی که کزینه نوعی حریر ارزان و تیره‌رنگ است که زنان آن را در موقعیت‌های روزمره و استفاده‌های عادی به کار می‌برند.<ref>[https://ganj.irandoc.ac.ir/#/search?keywords=%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%20%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%20%D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%DB%80%20%D8%B9%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%8C%20%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF%20%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87:%20(%D8%A7%DB%8C%D9%84%20%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C)&basicscope=1 اسدی فارسانی، «نظام ساختاری پوشاک در جامعۀ عشایری ایران، مورد مطالعه: (ایل بختیاری)»، 1398ش، ص177.]</ref> | ||
در فرهنگ بختیاری، پوشیدن لچک و مینا پس از ازدواج نمادی از ورود زن به مرحله‌ای مقدس و پذیرش نقش‌هایی چون مادری، خانه‌داری و همراهی با همسر است. در این مرحله، حرمت و شرافت همسرداری بخشی از قدسیت زندگی زناشویی اوست. | در فرهنگ بختیاری، پوشیدن لچک و مینا پس از [[ازدواج دانشجویی|ازدواج]] نمادی از ورود زن به مرحله‌ای مقدس و پذیرش نقش‌هایی چون مادری، خانه‌داری و همراهی با همسر است. در این مرحله، [[حرمت تن|حرمت]] و شرافت همسرداری بخشی از قدسیت زندگی زناشویی اوست. | ||
زنان زرتشتی نیز از روسری شبیه مینا بختیاری استفاده می‌کنند که در فرهنگ آنان به «مَکنا» شهرت دارد. با وجود تغییرات فرهنگی که باعث کاهش اهمیت برخی از سنت‌های پوششی شده، مینا به‌عنوان نمادی از پوشش اصیل و سنتی، نقش مهمی در حفظ هویت فرهنگی و ارزش‌های تاریخی زنان بختیاری ایفا کرده است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_691525.html نصیری، «بررسی مردم‌شناختی پوشاک زنان و دختران در قوم بختیاری»، 1401ش، ص137 و 138.]</ref> | زنان زرتشتی نیز از روسری شبیه مینا بختیاری استفاده می‌کنند که در فرهنگ آنان به «مَکنا» شهرت دارد. با وجود تغییرات فرهنگی که باعث کاهش اهمیت برخی از سنت‌های پوششی شده، مینا به‌عنوان نمادی از پوشش اصیل و سنتی، نقش مهمی در حفظ هویت فرهنگی و ارزش‌های تاریخی زنان بختیاری ایفا کرده است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_691525.html نصیری، «بررسی مردم‌شناختی پوشاک زنان و دختران در قوم بختیاری»، 1401ش، ص137 و 138.]</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
===شال=== | ===شال=== | ||
زنان بختیاری هنگام عروس شدن، شال یا کمربندی از جنس چلوار را، به دور کمر می‌بندند؛ شالی که به دست یکی از مردان خانواده همچون پدر، برادر، عمو یا دایی بسته می‌شود. این رسم دیرینه، نمادی است از پیوندی عمیق و پایدار که تنها مرگ می‌تواند آن را بگسلد. در نگاه مردم این دیار، شال عروس نشانه‌ای از تعهد و وفاداری است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_691525.html نصیری، «بررسی مردم‌شناختی پوشاک زنان و دختران در قوم بختیاری»، 1401ش، ص134 و 135.]</ref> | زنان بختیاری هنگام [[لباس عروس اقوام ایرانی|عروس]] شدن، شال یا کمربندی از جنس چلوار را، به دور کمر می‌بندند؛ شالی که به دست یکی از مردان خانواده همچون پدر، برادر، عمو یا دایی بسته می‌شود. این رسم دیرینه، نمادی است از پیوندی عمیق و پایدار که تنها مرگ می‌تواند آن را بگسلد. در نگاه مردم این دیار، شال عروس نشانه‌ای از تعهد و وفاداری است.<ref>[https://journals.iau.ir/article_691525.html نصیری، «بررسی مردم‌شناختی پوشاک زنان و دختران در قوم بختیاری»، 1401ش، ص134 و 135.]</ref> | ||
===تومبون=== | ===تومبون=== | ||
